Magma-málið, druslur og gungur.

Í Fréttablaðinu í dag, lætur Steingrímur J. Sigfússon, fjármálaráðherra hafa eftir sér eftirfarandi:

"Ég tel að það orki mjög tvímælis að fjárfesting í gegnum skúffufyrirtæki í Svíþjóð sé í samræmi við lög," segir Steingrímur. "Ég er þeirrar skoðunar að þetta standist ekki anda laganna og er þá frekar sammála minnihluta nefndarinnar. En svona er staðan. Meirihluti nefndarinnar tók þessa afstöðu og við sitjum uppi með það í bili."

 Það kemur svosem ekkert nýtt fram í þessum orðum Steingríms.  Samt er athyglisvert að velta fyrir sér síðustu setningunni í þessari "tilvitnun".  Þar talar Steingrímur eins og að afstaða nefndarinnar sé "heilög".  Hver sem afstaða nefndarinnar kann að hafa verið, þá er það ekki nefndarinnar, að ákveða, hvort samningurinn verði látinn standa eða ekki.  Samkvæmt lögum er það Efnahags og viðskiptaráðherra, sem tekur þá ákvörðun, að lokinni efnislegri meðferð nefndarinnar, á þeim málum sem fyrir hana koma.  Það stendur hvergi í lögum, að ráðherra beri að fara að tillögu nefndarinnar, eingöngu að ráðherra hafi afstöðu nefndarinnar til hliðsjónar, við ákvörðunnartöku.  Samkvæmt því, þá gæti ráðherra, afturkallað gjörninginn, hafi hann eða þeir lögfræðingar sem hann leitar til efasemdir um lögmæti hans.  

 Reyndar má spyrja að því hvort að nefndinni, sé nokkuð ætlað annað en að taka þá ákvörðun, sem stjórnvöldum "þóknast" hverju sinni.  Fram hefur komið í fréttum, að þrátt fyrir að nefndinni sé ætlað að taka "sjálfstæða" ákvörðun um þau mál sem fyrir hana koma, þá var nefndinni í raun "úthlutað" lögfræðingum, sem Efnahags og viðskiptaráðuneytið "mældi" með.  

Á sama hátt gæti ráðherra, ef afstaða nefndarinnar, hefði verið á hinn veginn, þ.e. að kaup Magma á HS-Orku, væru gjörningur, sem ekki stæðist lög, samt sem áður ákveðið að láta samninginn standa.  Enda er það ráðherrann sem að fer með valdið en ekki nefndin, nefndin er bara ráðgefandi í málinu, án ákvörðunnarvalds.  

 Steingrímur heldur svo áfram:

"Það leikur enginn vafi á því að lög eiga eftir að taka breytingum á þessu sviði á næstu misserum," segir hann. "Það þarf að þrengja lagarammann til muna varðandi ráðstöfun auðlinda, hámarkstíma samninga tengda þeim og skorður á eignarhaldinu."

 Þessi orð Steingríms missa algjörlega marks, sé til þess litið að fyrir tæpu ári, var þessum sama Steingrími, falið af þingflokki sínum, að hlutast til um í ríkisstjórn um að, farið yrði í þessar lagabreytingar þá, sem hann talar um í "tilvitnuninni", hér að ofan.   Segja má að þessi orð Steingríms hafi verið nokkrum "misserum" of seint á ferðinni og það tímabil, sem hann kallar "næstu misseri" liðið.  

 Það má því alveg með sanni segja að "hin fleygu orð" Steingríms: "Drusla og gunga", hafi hlotið endurnýjun lífdaga, auk þess sem að á þessi orð hefur lagst "boomerangeffektinn" og þau hafi því hitt Steingrím beint í andlitið.

 

 

Ríkisstjórnin og erlendar fjárfestingar.

Á meðan fréttir af Magma-málinu og viðbrögðum stjórnvalda við dómi Hæstaréttar, vegna gengistryggðu lánanna, tröllriðu meira og minna allri umræðu hér á landi, birtist í einhverjum miðlanna, frétt, sem var ekki síður athyglisverð.

 Frétt þessi var um það, að starfsfólk Iðnaðarráðuneytis, þyrfti stöðugt að vera að benda "hugsanlegum framtíðarfjárfestum" hér á landi, á það að þó að í gildi væru tvenns konar lög í gildi um ívilnanir vegna erlendra fjárfestinga, þá stæðu allir jafnt að vígi, hvað það mál varðar. 

Hver skildu svo þessi "tvenns konar" lög vera?   Á síðustu dögum Alþingis fyrir sumarfrí, voru samþykkt lög frá Alþingi um ívilnanir vegna erlendra fjárfestinga.  Þau lög höfðu hins vegar óeðlilega langan meðgöngutíma í "kerfinu", meðal annars vegna þess að stjórnarflokkarnir, geta ekki komið sér saman um eiginlega stefnu í þessu máli.   Lá af þeim sökum, frumvarp Iðnaðarráðherra um ívilnanir vegna erlendra fjárfestinga, vikum eða mánuðum saman, niðrí Fjármálaráðuneyti, á meðan "unnið" var að "tæknilegri" útfærslu skattamála, vegna frumvarpsins. 

 Á sama tíma og Fjármálaráðuneytið lá yfir þessari "tæknilegu útfærslu" á skattamálunum, varð hins vegar vart óþólinmæði hjá hinum stjórnarflokknum, vegna gagnaversins í Reykjanesbæ.  Til þess að svala þeirri óþolinmæði, fór í gang vinna við smíði "sérlaga" vegna gagnaversins.  Voru þau lög byggð á þeim lögum sem sátu föst í Fjármálaráðuneytinu.  "Sérlög" þessi, voru svo samþykkt í þinginu, einhverjum vikum á undan "almennu" lögunum. 

  Nú kann einhver að spyrja, afhverju var þá þörfin fyrir þessi "sérlög", fyrst þau almennu, lágu í rauninni fyrir, en voru "fryst" í Fjármálaráðuneytinu?   Svarið kann að vera það að, að þessu gagnaveri standa Björgólfur Thor og viðskiptafélagi hans til nokkra ára, Vilhjálmur Þorsteinsson. 

Björgólf, þarf sjálfsagt ekki að kynna fyrir lesendum, þessarar greinar, en hver skildi þessi Vilhjálmur vera?  Vilhjálmur Þorsteinsson, er varaþingmaður Samfylkingarinnar í RVK og formaður stýrihóps iðnaðarráðherra um orkunýtingu.  Iðnaðarráðherra, sem og þingmenn Samfylkingar, sóru hins vegar af sér allar ásakanir um það, að aðkoma Vilhjálms að verkefninu, hefði eitthvað með það að gera, að tíma Alþingis, væri varið í efnislega umræðu og samþykkt laga, sem væru samhljóða öðrum lögum, sem sett hefðu verið af samstarfsflokknum í "frost". 

Gekk það meira að segja svo langt, að ef einhver benti á þessi tengsl Samfylkingarinnar, við aðstandendur gagnaversins, að sá hinn sami var sakaður um óvægna árás á mannorð og æru Samfylkingarinnar, hversu milkils virði sem að þessi gildi  eru nú Samfylkingunni, en það er önnur saga.

 Staðan er hins vegar sú í dag, að þegar erlendir fjárfestar, með aðstoð íslenskra fulltrúa sinna, glugga í það lagaumhverfi, sem snýr að erlendum fjárfesingum og ívilnunum vegna þeirra, að þeir hnjóta um þessi tvenn lög, þ.e. sérstök lög, vegna gagnavers og svo almenn lög vegna allra annarra fjárfesta. 

Það er því eðlilegt að menn spyrji sig og jafnvel veigri sér við því að ráðast hér fjárfestingar, þegar í ljós kemur að tvenns konar lög séu hér í gildi, um sama mál, eftir því hver eigi hlut að máli, þrátt fyrir yfirlýsingar stjórnvalda um að allir eigi að sitja við sama borð.

 Í sjónvarpsfréttum í gærkvöldi kom svo fram, að annað fjárfestingarverkefni, væri komið í "frost" í Fjármálaráðuneytinu.  Verkefni það snýr að áformum um rekstur á herþotuleigu á Keflavíkurflugvelli, sem fyrirtæki frá Hollandi hefur haft í undirbúningi, hér á landi í einhver misseri.  Málið er enn eitt málið sem steytir á skeri í samstarfi stjórnarflokkana.  Samfylkingin styður málið, en Vinstri Grænir eru því andvígir.  Líklegt verður þó að telja að málið hafi þingmeirihluta, þó svo meirihluti, verði skipaður án þátttöku þingmanna VG. 

 Það er engan vegin ásættanlegt, ef að hér eigi fara í hönd, einhver uppbygging eftir hrunið, að stefna stjórnvalda í þessum málum, sé eingöngu í orði, en ekki á borði.  Allar hindranir og frystingar, á þeim málum sem nú þegar, eru komin í einhvern farveg, fælir aðra fjárfesta frá. 

Trúverðugleikafátækt stjórnvalda og íslenska ríkisins í málinu, er því algjör nú um stundir og lítil von um að eitthvað rofi til, fyrr en þeir aðilar sem þessum málum stýra, fari að ganga í takt, þjóðinni til framdráttar, en ekki í taktleysi innbyrðisátaka stjórnarflokka á milli. 

Að öðrum kosti þarf þetta fólk að standa upp úr stólum sínum og hleypa öðrum að, sem treysta sér til þess að byggja hér upp blómstrandi atvinnulíf, af fullum heilindum, þjóðinni til heilla.

Á hvaða grunni stendur "stöðugleikinn", sem ógnað er?

Þessi spurning, í fyrirsögninni, hlýtur að vera "lykillinn" í öllu þessu ferli. 

Grundvöllurinn að þeim stöðugleika, sem sagt er að dómur Hæstaréttar ógni, liggur fyrst og fremst í þeim samningum, sem gerðir voru við kröfuhafa "gömlu bankanna", þegar lánasöfn "gömlu bankanna", voru færð yfir í "nýju bankana.  Spurningar sem standa  þá uppúr eru:

 Voru þau lánasöfn sem innihéldu myntkörfulán, færð yfir í "nýju bankana", sem "örugg og lögleg" lán?  Var kröfuhöfum beinlínis "lofað", því að myntkörfulánin, stæðust lög, eða yrðu látin standast lög? Voru uppi einhver "loforð" stjórnvalda, um að íslenska ríkið, myndi ábyrgjast allt það tjón, sem gæti orðið ef myntkörfulánin, yrðu dæmd ólögleg í Hæstarétti?

 Síðla vetrar eða vor 2009, þá voru "klárlega" uppi vísbendingar um ólögmæti þessara lána og að það yrði látið reyna á lögmæti þeirra fyrir dómstólum.  Einnig voru uppi efasemdir í Efnahags og viðskiptaráðuneyti um lögmæti lánanna, allar götur frá því að lögin, sem dómur Hæstaréttar byggir á. Áform kröfuhafa, um skaðabótamál, gegn íslenska ríkinu (skattgreiðendum), vegna dóms Hæstaréttar, benda til þess, að líklega sé hægt að svara öllum spurningunum, hér að ofan, "játandi".

 Í hádegisfréttum í dag, var rætt við Gylfa Magnússon, Efnahags og viðskiptaráðherra, um efni þessarar fréttar, sem "bloggið" vísar í.   Þar reyndi Gylfi á "penan" hátt, að gera lítið úr orðum Pauls Rawkins og sagði útlitið ekki alveg eins dökkt og kom fram í máli Pauls.   

 Gylfi "klikkti" svo út með því að segja, að reyndar væri enn uppi óvissa, varðandi ýmis önnur lán, sem Hæstiréttur, ætti eftir að taka afstöðu til og ef að Hæstiréttur, tæki sómasamlega afstöðu til þeirra lána, þá væri útlitið alls ekki jafn dökkt og Paul Rawkins, vill meina að það verði.

 Reyndar er ég á því, að þarna hafi sá fréttamaður, sem ræddi við Gylfa, klikkað illilega og ekki staðið undir þeim kröfum, sem til hans eru gerðar.  Afhverju var Gylfi ekki spurður, hvað fælist í "sómasamlegri niðurstöðu Hæstaréttar?  

 Það er hægt að "nota" flest þau lýsingarorð í bókinni, um niðurstöður Hæstaréttar, en niðurstöður Hæstaréttar, eru eða eiga, fyrst og fremst að vera löglegar og byggðar á þeim lögum sem í gildi eru hverju sinni.  

 Það eru því ekki dómar Hæstaréttar sem rústa einhverjum stöðuleika, heldur gjörðir þeirra, sem byggðu upp þennan stöðugleika, sem væntanlega stenst ekki þau lög sem dómar Hæstaréttar byggja á.

Stöðugleiki, byggður á lögleysu og ranglæti, hlýtur því alltaf að hrynja, þegar réttlætið sigrar.

Dómar Hæstaréttar ógna stöðugleika

Meðvitað, eða ómeðvitað andvaraleysi stjórnvalda?

Löglegt, eða ekki?  Þegar allt kemur til alls, þá mun sú spurning ekki ofarlega á "spurningarlistanum", þegar litið verður til baka eftir nokkur ár og málið skoðað. Enda er alveg hægt með"klækjum" að úrskurða og meta "gjörninginn" löglegan. Hvort sem að þeir "klækir" séu lagalegir eða pólitískir.

 Meiri líkur eru á því að fólk spyrji frekar: "Afhverju var lagaumhverfið þannig, að hægt var að eiga þessi viðskipti?" Og svo í kjölfarið verður spurt: "Afhverju var lögunum þá ekki breytt?"

 Að slepptu REI-ævintýrinu, þá má segja að þessi "törn" varðandi Magma og HS-Orku, hafi hafist þegar OR seldi Magma, hlut sinn í HS-Orku.  Þá hafði Samkeppnisstofnun, bannað OR að eiga hlut sinn í HS-Orku og skikkað fyrirtækið til að selja hann, innan ákveðins tíma. Sá tími var löngu liðinn, þegar Or seldi, ef ég man rétt, þó svo að Steingrímur J. hafi viljað lengri frest, svo að hann sem fjármálaráðherra, gæti skrapað saman nokkrum krónum í tómum Ríkissjóði, til þess að geta gengið inn í samning OR og Magma vegna HS-Orku.

 Þegar sala OR á hlut sínum í HS-Orku var um garð gengin, þá var haldinn fundur í þingflokki Vinstri grænna.  Þingmenn  og ráðherrar VG, höfðu lýst sig andvíga sölu OR á hlut sínum í HS- Orku.  Var það niðurstaða fundarins, að Steingrími J. Sigfússyni, var falið það verkefni, að hlutast til um það að "málið" yrði tekið upp í ríkisstjórn, með það fyrir augum, að setja "bráðbrigðalög á söluna, eða þá breyta lögum um erlenda fjárfestingu þannig, að frekari kaup Magma á HS-Orku gætu ekki átt sér stað.

 Þá koma enn aðrar "lykilspurningar".  Árni Þór Sigurðsson, þingflokksformaður VG, hefur lýst því yfir í viðtali við fréttamann RÚV að, þrátt fyrir þrysting VG í ríkisstjórn, þá hafi það ekki verið vilji Samfykingarráðherra í stjórninni að setja bráðabrigðalög á "gjörninginn". Þá er það frá með bráðabrigðalögin.  En samt er ekki hægt að segja að "málið" hafi þar með átt að vera úr sögunni.

 Þá koma næstu spurningar:  Var þá rætt um endurskoðun laga um erlenda fjárfestingu, með það fyrir augum að stöðva frekari uppkaup Magma á HS-Orku?  Var efnisleg umræða um málið?  Hver var niðurstaðan?  Var ákveðið að endurskoða lögin ekki? Ef já; hverjir greiddu þeirri afgreiðslu atkvæði? Voru ráðherrar Samfylkingar andvígir endurskoðun laganna, allir eða hlut þeirra og þá hverjir?

 Einnig hefur komið fram að endurskoðun laga um erlendar fjárfestingar, hafi verið komin á góðan rekspöl, er bankahrunið dundi yfir okkur. Það er alveg hægt að skilja að starfsmenn ráðuneytisins hafi við hrunið haft öðrum hnöppum að hneppa en að endurskoða lögin, er hrunið dundi yfir. En kveikti þetta Magma-mál allt ekki á neinum viðvörunarbjöllum í ráðuneytinu, með það að þörf væri á að halda endurskoðuninni áfram?   

 Fulltrúar Magma fá upplýsingar um lögin í Iðnaðarráðuneytinu, þó svo að þessi lög falli undir Viðskiptaráðherra.  Var starfsmönnum Iðnaðarráðuneytisins og þar með ráðherra, kunnugt um þá endurskoðun laga um erlenda fjárfestingu, sem byrjað hafi verið á í Viðskiptaráðuneytinu?  Var ekki eina eðlilega og ábyrga meðferð málsins í Iðnaðarráðuneytinu að vísa Magma á það ráðuneyti sem að hafði með málið að gera í stað, þess að ganga inn á verksvið viðskiptaráðuneytis?  Hafi Iðnaðarráðuneytinu verið kunnugt um þá endurskoðun sem byrjuð var í Viðskiptaráðuneytinu, voru það þá ekki óafsakanlega röng vinnubrögð, hjá Iðnaðarráðuneytinu, að halda áfram með málið? Átti Viðskiptaráðuneytið ekki að fá málið, til umfjöllunnar strax? Viðskiptaráðuneytið, hefði þá ef einhver vilji fyrir því, "hraðað" enduskoðun laganna.

 En þetta eru spurningar, sem líklega fást engin svör við, nema að undangenginni stjórnsýslurannsókn.  Samt er ljóst þegar sagan frá síðasta hausti til dagsins í dag, er skoðuð, að meginástæða þess að uppkaup Magma á HS- Orku, hafa gengið í gegn, er andvaraleysi stjórnvalda, meðvitað, eða ómeðvitað.  

 

 

 

Undrast ummæli Ögmundar

Áðurflutt leikrit, komið á ný á "fjalir" Skjaldborgarinnar.

Það hefur verið "rauður þráður" í sögu þessarar ríkisstjórnar, "Hinnar norrænu velferðar", að þegar fyrir dyrum standa óvinsælar aðgerðir hennar, eins og skattahækkanir og niðurskurður, birta nógu "svartar" spár eða áætlanir, um það hversu mikið þurfi að hækka skatta eða skera niður.

 Svo þegar loks kemur að ákvörðunnartöku, þá hafa skattar nær undantekningalaust, hækkað "minna" en "svörtustu" spár og áætlanir gerðu ráð fyrir.  Eins hefur niðurskurður oftast nær orðið minni, en upphaflega stóð til.

 Þegar aðgerðir ríkisstjórnarinnar, eru svo loks kynntar almúganum, þá birtist Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráðherra, og tilkynnir "lýðnum" það, með "montblik" í augum, að þó svo landsmenn þurfi að taka á sig, enn og aftur ágjöf, þá megi það þakka "styrkri" efnahagsstjórn ríkisstjórnarinnar, að ágjöfin varð ekki meiri.

 Lýðnum er svo  "ætlað" að taka andköf af hrifningu og fyllast þakklæti yfir "snilld" Skjaldborgarparsins, sem leitt hefur þjóðina til enn einnar "farsællar lausnar" á þeim mikla vanda sem annars hefði blasað við, ef þjóðin nyti ekki þessar "takmarkalausu" snilldar þeirra "skötuhjúa" við stýri Þjóðarskútunnar.

Tjaldið fellur.

Útilokar ekki skattahækkanir

Spurningar, sem enginn spyr, þó svörin við þeim vanti.

Þrátt fyrir mikla umræðu um málefni Magma undanfarið, þá hefur engum fréttamanni dottið í hug að spyrja:  

  "Fyrst málið er ekki á forræði Iðnaðarraðuneytis, afhverju voru þá haldnir fundir þar og lög um erlenda fjárfestingu rædd þar?  Afhverju var fulltrúum Magma ekki vísað á Efnahags og viðskiptaráðuneytið, það ráðuneyti sem að málið heyrir undir?"

 Svo má spyrja í framhaldinu:  "Hafði Iðnaðarráðuneytið, samráð við það ráðuneyti, sem málið heyrir undir, áður en umræður í Iðnaðarráðuneytinu hófust um lög erlenda fjárfestingu?"

 Nú er það haft eftir Margréti Tryggvadóttur, þingmanni Hreyfingarinnar að aðili innan Efnahags og viðskiptaráðuneytisins, hafi tjáð henni að endurskoðun á lögum um erlenda fjárfestingu, hafi verið komin langt á veg, fyrir hrun.  Þá má spyrja:

 "Voru uppi einhverjar vísbendingar, þegar ákveðið var að endurskoða lögin, um það að eitthvað líkt "Magma-ævintýrinu", væri í uppsiglingu?"  Hvers vegna var þráðurinn ekki tekinn upp í endurskoðuninni, þegar að vera mátti ljóst, að Magma hyggðist fara þessa "krókaleið" að uppkaupum á HS-Orku? Þótti Iðnaðarráðuneytinu kannski enga ástæðu vera til þess að upplýsa Efnahags og viðskiptaráðherra, um þessa fundi með fulltrúum Magma, þó svo að ráðuneytið, væri í raun að "þjónusta" Magma-menn í málaflokki, sem heyrir undir Efnahags og viðskiptaráðherra?

 Nú hefur andstaða Vinstri grænna á þessum viðskiptum Magma hér á landi verið ljós.  Einnig hefur komið fram í fréttum að þingflokkur Vinstri grænna, hafi falið formanni flokksins, að taka málið upp í ríkisstjórn og beita sér fyrir því að lögum yrði breytt, þannig að þessi "smuga" sem Magma smeigði sér í gegnum yrði lokað.   Í ljósi þess, þá mætti spyrja að lokum:

 Var málið tekið upp í ríkisstjórn? Ef svarið er "já", hvað var ákveðið að gera, eða gera ekki? Hver voru svör Efnahags og viðskiptaráðherra, við þeirri áleitan Steingríms J. um að lögum um erlenda fjárfestingu yrði breytt? Fékk málið efnislega meðferð í ríkisstjórn og var andstað við þessar lagabreytingar? Ef uppi var andstaða, frá hverjum var hún? 

Ekki boðlegir stjórnsýsluhættir

Katrín og Gylfi, vilja breyta lögum núna. Afhverju ekki í fyrra haust, þegar beiðni um slíkt var borinn fram í ríkisstjórn?

"Bæði Katrín Júlíusdóttir iðnaðarráðherra og Gylfi Magnússon viðskiptaráðherra kváðust á fundinum vilja breyta lögum um erlenda fjárfestingu, að sögn Margrétar. Þá hefur meirihluti nefndar um erlenda fjárfestingu ítrekað hvatt ráðherra til þess að breyta lögunum, en ekkert hefur hreyfst í ráðuneytunum í þá átt. Því er nokkuð ljóst að ekki er sátt í ríkisstjórninni um það hvort og þá hvernig eigi að breyta lögunum um erlenda fjárfestingu."

 Nú er það ljóst, að snemma síðasta haust, eftir að OR seldi Magma sinn hlut í HS-Orku, að þingflokkur Vinstri grænna fól, formanni flokksins, að leita leiða í ríkisstjórninni, til þess að breyta lögum um erlenda fjárfestingu og koma þar með í veg fyrir sölu Geysis Green Energy á hlut sínum í HS-Orku, eins og vitað var, strax síðasta haust, að stóð til.

 Hver var afstaða þessara ráðherra þá?  Hafi þeir viljað breyta lögum þá, afhverju var ekki drifið í því þá, þegar vitað var að salan á meirihluta HS-Orku, var framundan? Hvað stoppaði þau?

 Þessi orð Gylfa og Katrínar eru ekki sannfærandi og verða að skoðast sem nokkurs konar "hvítþvottur" og yfirklór yfir þá skömm blasir við vegna aðgerðaleysis þeirra. 

Hafi þau eða aðrir metið svo að lagasetning þessi gæti beðið, þá lýsir það engu öðru en vanhæfi núverandi stjórnvalda, til þess að vernda hagsmuni þjóðarinnar.

Íhugar að kæra málið til ESA

Hver greiddi fyrir þýðingu greinarinnar? Varla skrifaði Össur hana á ungversku.

Fyrir ekki svo löngu þá fóru fram í Evrópuþinginu, umræður um aðildarumsókn, Íslendinga að ESB.  Fram hefur komið á Evrópuvaktinni, að Utanríkisþjónustan hyggist ekki birta efni þeirrar umræðu á íslensku, þar sem "umræðan" þar, flokkast ekki undir "lykilskjöl" í aðildarferlinu. Auk þess benti ráðuneytið á það, að umræðurnar væri hægt að nálgast á ensku og dönsku og miðað við kunnáttu íslensku þjóðarinnar í þessum tungumálum, þá ætti þjóðinni ekki að verða "skotaskuld" úr því að kynna sér þessar umræður,  þó textinn væri allur á þessum tungumálum.

 Össur hefur undanfarna daga, gert víðreisn um Evrópu og víða gustað af honum,  í "umboðslausri krossferð" sinni, fyrir bjölluatinu í Brussel.

 Þó svo að Össurri sé ýmislegt til lista lagt, þá er ég þess nokkuð viss, að greinaskrif á ungversku, er ekki innan þess "ramma". Það er því nokkuð ljóst, að Össur mun hafa skrifað greinina upphaflega á því tungumáli, sem hann hefur eitthvað vald á og svo hafi"þýðandi" fengið greinina og þýtt hana yfir á ungversku og sent svo að lokum reikning, fyrir viðvikið.

 Þýðing á grein Össurar, er eflaust mun minni vinna, en þýðing á þeim umræðum, sem fram fór í Evrópuþinginu um daginn. En sé litið til skýringar Utanríkisráðuneytisins, fyrir því að þær umræður, voru ekki þýddar yfir á íslensku, þá hlýtur það að vekja upp spurningar, hver tekur ákvörðun um það hvaða efni skuli verða þýtt og hvað ekki.  Hver tekur ákvörðun um það, hvað eru "lykilskjöl" í aðildarferlinu?  Verða þær upplýsingar, sem þjóðinni er ætlað að vega og meta, við ákvörðun um inngöngu í ESB, valdar ofan í þjóðina, með það fyrir augum að "lykilskjölin" þjóni málstað aðildarsinna?  

 Afstaða utanríkisráðherra til ESB-aðildar, vekur ekki vonir um það, að það val á þýddu efni, varðandi aðildarferlið, verði hlutlaust, verði það hlutverk Utanríkisráðuneytisins, að velja það, fyrir þjóðna, hvað teljist til lykilskjala og hvað ekki. 

 Það hljóta því að liggja fyrir nokkrar spurningar, eins og: Eru greinaskrif utanríkisráðherra í erlend dagblöð lykilskjöl?  Hvað kostaði þýðingin? Hver greiddi fyrir þýðinguna? 

Ráðherra ritar í ungverskt dagblað

Úrelt lög, henta auðmannadekri Samfylkingar.

"Katrín Júlíusdóttir iðnaðarráðherra spyr hvort ekki væri heiðarlegast að Magma Energy gæti stofnað dótturfélag á Íslandi vegna kaupa fyrirtækisins á HS Orku, því þá kæmu skatttekjur af starfseminni til landsins. Slíkt er ekki hægt skv. lögum."

Katrín svarar því hins vegar ekki, hvort að það sé eðlilegt að lögin séu þannig, að hægt sé að storfna skúffufyrirtæki í Svíþjóð, til þess að komast yfir eignarhlutinn í HS-Orku, aðeins að aðalatríðið sé að það sé löglegt. 

 Vera má að stofnun skúffufyrirtækisins í Svíþjóð hafi verið, eftir lagabókstafnum.  Það breytir því hins vegar ekki, að Samfylkingunni, þótti engin ástæða til þess að breyta þeim lögum sem að farið var eftir, þrátt fyrir að ráðherrar Vinstri grænna í ríkisstjórn, hafi kallað eftir lagabreytingum.

Sá "lagabókstafur" sem Katrín segir að farið hafa verið eftir, er tekinn upp úr tæplega tuttugu ára gömlum lögum, um erlenda fjárfestingu á Íslandi, eða lög nr. 34/1991, sem samin voru og samþykkt í undanfara þess að EES-samningurinn var gerður.  

 Sé litið til þeirra breytinga, sem hafa orðið á viðskiptaumhverfinu hér á landi og annars staðar, þá má alveg fullyrða það skuldlaust, að lög þessi eru barn síns tíma.  Árið 1991, var það t.d. nánast óhugsandi að orkufyrirtækin væru í eigu annarra en ríkis og sveitarfélaga.

Síðasta sumar eða haust, þá lá það fyrir, að lögin frá 1991, voru í raun orðin úrelt, ef stefnan væri að halda orkuauðlindum og nýtingu þeirra, í íslenskri eignaraðild.  Það varð ljóst þegar OR og Hafnarfjörður, seldu hlut sinn í HS-Orku til Magma.  Sú sala var, reyndar vegna þess að samkeppnislög bönnuðu OR og Hfj, að eiga þessa hluti sína í HS-Orku.

 Þingmenn Vinstri grænna (samstarfsflokks Samfylkingar í ríkisstjórn), sáu þegar þessar sölur fóru í gegn, að nýrra laga væri þörf og fól þingflokkur Vinstri grænna, formanni flokksins Steingrími J. Sigfússyni, að taka málið upp í ríkisstjórn og æskja þess að samin yrðu ný lög, sem kæmu í veg fyrir frekari eignaraðild Magma á HS-Orku og fleiri orkufyrirtækjum. 

 Slíkum umleitunum Steingríms var fálega tekið af samstarfsflokki Vinstri grænna í ríkisstjórn, eins og sjá má af orðum Árna Þórs Sigurðssonar sem höfð voru eftir honum í viðtali við fréttamann RÚV, þegar hann svaraði, ummælum flokkssystur sinnar Lilju Mósesdóttur, sem birtust á Facebooksíðu hennar og birtast ummæli Lilju fyrst og síðan ummæli Árna.

"Ármann Jakobsson réttlætir Magma-klúðrið með því að Icesave-skrípaleikurinn hafi tafið góð mál. Ég kannast ekki við þá töf. Þingflokkurinn ræddi málefni Magma við ráðherra sína á fundum í sumar og haust. Þingflokkurinn samþykkti að fela fjármálaráðherra að finna leið til að tryggja að hlutur Geysis Green í HS orku færi í almannaeigu. Þingflokkurinn vissi ekki betur en að sú vinna væri í gangi."

Árni Þór Sigurðsson, þingflokksformaður Vinstri Grænna, segir að Samfylkingin hafi síðastliðið haust stoppað bráðabirgðalög um söluna á HS Orku. Segir Árni að það sé lítilmótlegt af flokkssystur sinni að ráðast að formanni flokksins vegna þess að kanadíska fyrirtækið Magma Energy hafi eignast HS orku. Ráðherrar VG hafi gert allt sem í þeirra valdi stóð til að tryggja innlend yfirráð yfir orkufyrirtækinu.

 Þessi orð Árna segja meira en þúsund orð um raunverlega stefnu Samfylkingarinnar í þessum málum.  Þeirrar Samfylkingar, sem segist vilja setja í stjórnarskrána, að auðlindirnar, verði í eign þjóðarinnar.  Sjá má af þessu að sá "Blairismi" sem formaður flokksins sagði að lagst hafi á flokkinn eins og slæmur vírus, lifir enn góðu lífi í flokknum og "svokölluð" stefnuskrá flokksins, handónýtt plagg, uppfullt af einskis meintu lýðskrumi.

 Vinstri grænir, geta samt ekki setið hjá öskrað og bent á samstarfsflokkinn í þessu máli, sem og öðrum.  Flokkurinn er jafnsekur á meðan hann situr með Samfylkingunni í stjórn og veitir "afslátt" frá eigin prinsippum og stefnumálum, nema auðvitað að stefnumál Vinstri grænna, séu jafnlítils virði og stefnumál Samfylkingar.

 

Bentu á lagabókstafinn

Er Iðnaðarráðuneytið að "hvítþvo" sig og "benda" á Viðskiptaráðuneyti?

Síðan fréttin um "meinta" ráðgjöf Iðnaðarráðuneytisins, til fulltrúa Magma Energy birtist, hafa bloggheimar og fjölmiðlar logað stafna á milli, auk þess sem eldar hafa eflaust logað annars staðar líka.

 Í upphafi, var það þessi yfirlýsing, forstjóra Magma Energy Iceland, sem öllu kom af stað, í gær.

„Bæði iðnaðarráðuneytið og lögfræðingar Magma bentu á þessa leið [að stofna fyrirtækið Magma Energy Sweden], hún er fullkomlega lögleg og ekkert við hana að athuga. Magma vildi stofna fyrirtæki hér en fékk ekki, því var þessi leið farin."

  Síðan í hádegisfréttum útvarps, neitar Katrín Júlíusdóttir því alfarið að ráðuneytið hafi, að einhverju leyti ráðlagt fulltrúum Magma.  Sagðist reyndar hafa heyrt af fundi í ráðuneytinu, á meðan Össur Skarphéðinsson var iðnaðarráðherra, ekki fundið nein skjöl í ráðuneytinu, um þann fund.  Það þarf kannski ekki að koma á óvart, að ekkert finnist, hafi starfsmenn ráðuneytisins ráðlagt Magma í eins veigamiklu máli og um ræðir.

 Eftir útvarpsviðtal það sem útvarpað með Katrínu, þá breytir forstjóri Magma orðalagi þeirrar yfirlýsingar sem hann er sagður, hafa gefið í gær og vitnað er í hér að ofan.

„Ásgeir Margeirsson, framkvæmdastjóri Magma á Íslandi, segir ekki rétt sem haldið var fram í fréttum Sjónvarps í gærkvöldi að hann hafi sagt að iðnaðarráðuneytið hafi ráðlagt fyrirtækinu að stofna skúffufyrirtæki í Svíþjóð, til að geta eignast HS orku á Íslandi. Hins vegar hafi verið rætt á fundi í iðnaðarráðuneytinu "hvernig lögin virkuðu„.

„Magma menn áttu fund með iðnaðarráðuneytinu á síðasta ári," segir Ásgeir um þetta. „Iðnaðarráðuneytið veitti þar ekki leiðbeiningar heldur sagði einfaldlega hvaða lög væru í gildi og svo var rætt um það hvernig lögin virkuðu. Það voru síðan lögfræðingar okkar [hverra, kemur ekki fram en á þessum tíma var Ásgeir, forstjóri Geysis Green, sem átti hlut í HS Orku, sem Magma vildi eignast] sem ráðlögðu Magma um það með hvaða hætti hægt væri að stofna félagið."

Þú segir að rætt hafi verið um hvernig lögin virkuðu. Var þá rætt um þennan möguleika?

„Nei, það var bent á að lögin væru þannig að félög á Evrópska efnahagssvæðinu mættu fjárfesta hér. Magma sagðist þá vilja stofna félag á Íslandi til að gera þetta, en þá kom fram að þetta tiltekna félag sem stofnað væri utan um fjárfestinguna mætti ekki vera á Íslandi heldur yrði það að vera annars staðar á EES-svæðinu. Síðan var farið að ráðum okkar lögfræðinga um það hvernig þetta yrði sett upp."

 þarna birtist eiginlega bara lengri útgáfa forstjóra Magma á Íslandi og í rauninni, það eina sem breytt, er að í seinni yfirlýsingunni, er landið Svíþjóð ekki nefnd á nafn, heldur bara sagt að það þurfi að vera annað EES-land en Ísland.

 Síðdegis í dag, 11. júlí birtist svo yfirlýsing frá Iðnaðarráðuneytinu, þar sem "beinni" ráðgjöf þess er neitað, en samt sagt að frá því lagaumhverfi sem um ræðir í málum sem þessu hafi verið rædd. Síðan kemur eiginlega rúsínan í pylsuendanum.  Ráðuneytið ber af sér sakir um að hafa veitt, ráðgjöfina, enda málið ekki á forræði ráðuneytisins, heldur á forræði, Efnahags og viðskiptaráðuneytis.  Er þá Iðnarðarráðuneytið að hvítþvo sig af "skömminni", þar sem málið var ekki á þeirra forræði og að reyna að koma höggi á viðskiptaráðuneytið og þann ráðherra, sem þar situr og sat í apríl 2009, Gylfi Magnússon sem þótti áður en þetta mál kom fram valtur í sessi, svo ekki sé meira sagt, vegna klúðurslegra viðbragða, við dóm Hæstaréttar í Gengislánamálinu.  Er Iðnaðarráðuneytið að reyna með klækjum að koma sér undan málinu og viðskiptaráðherra frá í leiðinni?  Veik staða Iðnaðarráðherra í stjórninni, myndi í það minnsta styrkjast lítillega við brotthvarf Gylfa og minnka líkurnar á því að því að Iðnaðarráðherra, yrði látinn taka poka sinn, er ráðuneytum verður fækkað eins og frumvarp forsætisráðherra segir til um.  

 En hér kemur svo yfirlýsing Iðnaðarráðuneytisins og getur fólk bara dæmt hvert fyrir sig.

„Hið rétta er að fimmtudaginn 30. apríl 2009 áttu fulltrúar iðnaðarráðuneytis fund með fulltrúum fyrirtækjanna Magma Energy og Geysir Green Energy. Fundurinn var haldinn að beiðni fyrirtækjanna til að upplýsa um lagalegt umhverfi orkumarkaðar á Íslandi. Á fundinum gerðu fulltrúar ráðuneytisins grein fyrir helstu ákvæðum þeirra laga sem varða orkumál og heyra undir iðnaðarráðuneytið....Þá fóru fulltrúar ráðuneytisins einnig yfir þau ákvæði laga nr. 34/1991, um fjárfestingu erlendra aðila í atvinnurekstri, sem lúta að takmörkunum á fjárfestingum erlendra aðila í orkuauðlindum og orkufyrirtækjum, en jafnframt var útskýrt að lögin heyrðu undir viðskiptaráðuneytið... Fulltrúar ráðuneytisins leiðbeindu ekki fyrirtækjunum um stofnun dótturfélags á EES-svæðinu utan Íslands til að eignast HS Orku, enda málið ekki á forræði iðnaðarráðuneytis."