Gjaldeyrishöft og neyðarlög.

Í umræðuþætti RÚV á fimmtudagskvöldið, kom það fram, að verði gjaldeyrishöftunum hnekkt fyrir dómi EFTA, þá myndu bætast við í Icesaveklafann 450 milljarðir í einni hendingu.  Annað eins myndi svo bætast við, yrði neyðarlögunum einnig fyrir dómi.

Það vakti athygli mína og í rauninni pirraði mig, svör já-sinna við þeirri fullyrðingu.  Þau svör voru öll á þá leið, að þá færi hvort eð er allt í tómt fokk, hvort sem Icesave væri leyst eða ekki.

Undir eðlilegum kringumstæðum, mætti ætla að þetta sama fólk myndi segja að, auðvitað yrði málstaður Íslands varinn fyrir dómnum og ákvörðunin um gjaldeyrishöftin, sem í raun eru samningsbrot líkt og neyðarlögin, skv. áliti ESA, varin á þann hátt að fordæmislausar aðstæður hér á landi hefðu knúið stjórnvöld til þess að setja á gjaldeyrishöftin.   Hvort að EFTA dómstóllinn, tæki svo tillit til þeirrar varnar eða ekki, skal ósagt látið.  

 Hitt er aftur á móti, alveg morgunljóst, að hefðu jásinnarnir bent á þessa vörn, þá hefðu þeir tæplegast unnið málstað sínum fyrir jáinu fylgi. 

 Það er nefnilega svo, að endi Icesavedeilan fyrir dómstólum, þá hljóta rök Íslendinga fyrir dómnum að verða sú, að hér voru uppi fordæmislausar aðstæður, sem kölluðu á setningu neyðarlaganna, til þess að hér væri hægt að halda uppi, nánast eðlilegu ástandi, þrátt fyrir fall þriggja aðalbanka þjóðarinnar. 

Auk þess sem að í neyðarlögunum, væri jú gert ráð fyrir því að þrotabú þess banka er stofnaði til Icesavereikninganna, gengi upp í þær kröfur sem að  á íslenska tryggingarsjóðinn, kynnu að skapast.

Nú jæja........ þá er manni örugglega óhætt að segja NEI á laugardaginn!!!

Því ber auðvitað að fagna, að heimtur í þrotabú Landsbankans virðast ganga betur en bjartsýnustu menn þorðu að vona.  Bretar og Hollendingar hljóta einnig að fylgjast spenntir með enda hlýtur það að svíða  sárt að neyðast til þess að svíða útúr ,,vinaþjóð" sinni norðri þessa ríkisábyrgð á heimtur úr þrotabúinu. 

Eins hlýtur ESA að fylgjast með fréttum héðan og hugsa sinn gang varðandi áminningarbréfið og jafnvel sjá að það var bölvuð fljótfærni að hóta smáríkinu í norðri málsókn.  Enda er ekki annað að sjá að eignir fjármálafyrirtækisins, er fór á hausinn og skildi sparifjáreigendur í UK og NL á brókinni, dugi fyrir innistæðutryggingarupphæðinni og vel það.

ESA fer því varla að eyða dýrmætum tíma sínum í svona ,,smámál", sem leysist svona fallega ,,af sjálfu sér".  Enda hljóta að vera næg önnur verkefni hjá ESA, sem betra væri að eyða kröftum í. 

 Það var reyndar orðið ljóst að vegna neyðarlaganna, þá fengju UK og NL 1150- 1175 milljarða, þó svo að þjóðin segði nei.  Þessar fréttir renna styrkari stoðum undir það og hækka frekar upphæðina, heldur en hitt.

Bresk og Hollensk stjórnvöld hljóta nú að naga á sér neglurnar og vona að samningurinn verði felldur, svo þeim gefist tækifæri til að bæta fyrir mistök samningamefnda sinna.  En samninganefdirnar höfnuðu 47 milljarða eingreiðslu, ásamt heimtum úr þrotabúinu skv. neyðarlögunum, gegn afnámi ríkisábyrgðar. 

Samningurinn sem þessar þjóðir þröngvuðu upp á ,,vinaþjóð" sína í norðri, var víst ekki betri en það að þær tapa 15 milljörðum í það minnsta.   Nei-ið gæfi þeim því tækifæri til þess að taka þessu kostaboði íslensku samningarnefndarinnar og græða smá pening að auki. 

 En þetta er víst allt saman háð því að heimtuhorfur  úr þrotabúinu, séu ekki nefndar með orðunum ,,sennilega" og ,,hugsanlega" á undan.  Heldur verði orðið ,,örugglega" alls ráðandi.  Auk þess auðvitað, að neyðarlögunum, sem eru í raun forsenda greiðslu krafnanna en ekki samningurinn, verði hnekkt.

Nálægt þeirri áhættu vilja hvorki bresk né hollensk stjórnvöld koma nálægt og krefjast því þess að ,,vinaríkið" í norðri beri alla áhættuna. 

 

Icesave gæti horfið með sölu á Iceland

(Ó)Öryggi innistæða á EES-svæðinu!!!

Hafi öll ríkin á EES-svæðinu tekið upp tilskipunina um innistæðutryggingar á svipuðum tíma og slíkt var gert hér á landi, þá hefðu ca. 12-15% af innistæðuupphæð hvers árs þurft að renna í tryggingarsjóðinn.  Svo allar innistæður í öllum bönkum á EES-svæðinu, hefðu verið tryggðar, þegar bankahrunið varð, haustið 2008.

Í mars 2008, var upphæðinn í breska sjóðnum, innan við. 10% af öllum innistæðum í breskum bönkum. Varla ástæða til að ætla að ástandið hafi verið mikið betra annars staðar.

Icesave  hefði aldrei verið leyft í UK eða NL, nema  innistæðutryggingar  hefðu verðið keyptar  í þeim löndum.  Annað hefði verið brot EU-regluverkinu.

 Það er óhugsandi annað en að tryggingin hafi verið notuð til að greiða út innistæðurnar, þegar Icesave hrundi, með Landsbankanum. Hins vegar má einnig ætla, að aðrir innistæðueigendur, hefðu áttað sig á því að lítið sem ekkert væri eftir í tryggingarsjóðnum til þess að tryggja þeirra innistæður. Hefði það farið hátt að tryggingarsjóðurinn hefði greitt út alla þessa upphæð.

 Nú á að gera innistæðutryggingar á EES svæðinu, ennþá ,,öruggari" með því að hækka upphæðina í 100.000 evrur. Frumvarp þess efnis er til meðferðar Alþingis  núna. Verði það að lögum, þá getur tryggingarsjóðurinn staðið undir falli eins banka á hundrað ára fresti.  Gamla tryggingin hefði staðið undir falli eins banka á ca. 20 ára ferli.

Greinir á um lögmæti Icesave

Verklag ráðuneyta og ,,kurteisi" ráðherra, á svig við landslög.

Í þessu máli þá vísa starfsmenn Fjármálaráðuneytisins í verklag ráðuneytisins og fara því nær örugglega á svig við landslög (upplýsingalöggjöfina).  Steingrímur Sigfússon, fjármálaráðherra, segir það hins vegar ,,almenna kurteisi" að gera slíkt hið sama.

Í Forsætisráðuneytinu brjóta menn einnig lög.  Þar þrætt fyrir og brot á jafnréttislöggjöfinni, með því að vísa í verklag ráðuneytisins við mannaráðningar. 

Verður kannski verklag í stjórnsýslunni, vandað og faglegt, nema það brjóti í bága við, í það minnsta eina löggjöf?

Vill skýringar fjármálaráðuneytis

Íslensk alþýða fífluð og henni hótað innan úr Karphúsi.

Á meðan Margrét Kristmundsóttir, formaður Samtaka verslunar og þjónustu, situr ekki inn í Karphúsi og berst gegn því að starfsmenn skjólstæðinga sinna, þokist hænufet í átt að mannsæmandi launum, þá berst Margrét með kjafti og klóm fyrir því að íslenskir launamenn, taki á sig Icesaveklafann og aukna skattbyrði, enda á það að tryggja skjólstæðingum hennar svo hagstæð lán.  

ERGO: Umhyggja hennar fyrir íslensku þjóðarinnar spannar ekki stærra svið, en að sá hluti þjóðarinnar sem getur ekki keypt  í matinn, fyrir sig og börnin sín,  án þess að velta fyrir sér hverri krónu, getur étið það sem úti frýs.  Þessi hópur er þó, að hennar mati, alveg nógu góður,  til þess að niðurgreiða vaxtakjör skjólstæðinga hennar með hærri skattbyrði.

Andspænis Margréti í Karphúsinu, situr svo Guðmundur Gunnarsson, einn af gagnaðilum hennar í þeirri kjaradeilu, er unnið er að lausn á í Karphúsinu.  Guðmundur og Margrét, eiga þó sameiginlegt það baráttumál, að skella Icesaveklafanum, með aukinni skattbyrði á íslenskt launafólk.  Enda bárust eftirfarandi skilaboð frá Guðmundi:

"Er ákaflega vel inni í efnahagsforsendum og að ef Nei verður ofaná þá verður samningaviðræðum slitið í Karphúsinu vegna forsendubrests það gildir um báða aðila. Guðm Gunnarss"

 ERGO:Ef íslenskir launþegar kjósa ekki ,,rétt" í kosningu, um pólitískt deiluefni, þá verða ekki nýir kjarasamningar gerðir.

 Þó svo að það komi kjarabaráttu íslenskra launþega og Icesave, í sjálfu sér ekkert við, þá má geta þess að þessi sami Guðmundur sest á morgun í nýskipað stjórnlagaráð og tekur til við að skrifa nýja stjórnarskrá fyrir íslensku þjóðina.  Þar hittir Guðmundur fyrir, annan vopnabróðir sinn í baráttunni fyrir því að íslenskir launamenn axli Icesavebyrðarnar.  Sá heitir Vilhjálmur Þorsteinsson, viðskiptafélagi Björgólfs Thors, einn helsti tengiliður Björgólfs við Samfylkinguna og einn helsti Icesavetrúboði Samfylkingarinnar. 

 

Er þetta framtíðarstefið í gegnsæismúsíkinni..........

........ að stjórnarliðar rjúki til og api eftir spurningum fjölmiðla og sendi sendi ráðherrum skriflega fyrirspurn um málið, ef fjölmiðlum dettur í hug að spyrja óþæginlegra spurninga?

Ef svo er, er þá ekki lágmarks kurteisi við þing og þjóð, að ráðherra sé ekki að drolla með svarið, lengur en þennan 10 daga frest, sem ráðherrar hafa samkvæmt þingsköpum, til þess að svara skriflegum fyrirspurnum þingmanna?

Ráðuneyti svari fyrst í þinginu

Framsalið flækir málið meira en nokkur gat ímyndað sér að það gerði....

 

Það þarf að vinda ofan af bullinu sem að framsalið hefur orsakað. Það eru nokkur atriði sem að menn hafa annað hvort ekki séð fyrir eða ekki viljað sjá fyrir, þegar framsalið var leyft.

1. Það sem þú mátt framselja öðrum (kvóta) það ,,áttu". (eða bátur/útgerð)
2. Það sem þú kaupir (kvóta) , ,,eignastu". (eða bátur/útgerð)
3. Þar sem kvóti skráist sem ,,eign" báts, þá verður báturinn verðmætari. Þar sem ,,eignin" gefur af sér arð. Alltso báturinn hefur ,,rétt" til þess að veiða x mikið og skapa x mikinn arð.
4. Þegar bátur eykur við ,,eign" sína (kvóta), verður báturinn verðmætari, og þar með skapast veðrými á bátinn. Frekari lán tekin með veði í bát, vegna verðmæta sem felast ekki í bátnum sem slíkum, heldur í þeim framtíðartekjum sem báturinn skapar.

Gallinn við þetta allt saman er, að þó svo að fiskurinn í hafinu hér í kring sé þjóðareign, þá er með lögum, búið að gera veiðiréttinn á honum að ,,eign". Það stangast reyndar á úrskurð Mannréttindadómstóls SÞ.

En ætli menn að vinda sér í það að fylgja úrskurði Mannréttindadómstóls SÞ, þá reka þeir sig á eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar.
Löggjafinn (Alþingi) hefur í rauninni, fest sig í þessum vef, einn og óstuddur.

Pattstaða í augnablikinu

Hákarlar og dómstólagrýlur.

Í auglýsingu Áframhópsins í blöðum í dag, er mynd af ófrýnilegum hákarli, sem nálgast hjálparvana fólk á fleka eða báti. 

 Það þarf ekki fjörugt ímyndunnarafl til þess að átta sig á því að hákarlinn, á að tákna ,,foxill" bresk og hollensk stjórnvöld og fólkið á bátnum á að tákna íslensku þjóðina.  

Rökrétt útlegging á myndlíkingu Áframhópsins er því sú, að segi þjóðin ,,nei" við Icesave, þá komi hákarlinn hingað, með dyggum stuðningi ESB og éti allt sem að kjafti kemur.

Það er nú reyndar spurning, hvort við ættum ekki bara að leyfa hákarlinum að koma. Ef að hákarlinn ætlar að sækja sínar bætur fyrir íslenskum dómstólum þá þarf hann fyrst að viðurkenna lögsögu
EFTAdómstólsins. Gerist það, þá mun dómsorð EFTAdómstólsins hafa fordæmisgildi á öllu EES-svæðinu, þarmeð talið í öllum ESB-ríkjum.

ECJ, dómstóll ESB er því andvígur að annar dómstóll, en hann sjálfur, kveði á um álitamál innan ESB, þannig að varla má ætla að hákarlinn færi gegn  sjálfu ESB og dómstóli ESB og viðurkenndi lögsögu EFTAdómstólsins.

Eru einhverjar líkur á því, að það yrði eitthvað bit í hákarli, sem veifaði
niðurstöðu dóms, sem hann viðurkennir ekki sjálfur?

Líklegast er því að hákarlinn sé ,  þeir innistæðueigendur, er ekki fá  tjón sitt bætt að fullu.  Þeir innistæðueigendur, er áttu upphæðir umfram tryggingarupphæðina á Icesavereikningunum.  Dæmi íslenskir dómstólar, þeim innistæðueigendum bætur,  þá má greiða þær út í íslenskum krónum. 

( Það hlýtur að gleðja ESB-sinnanna, að hægt verði að losa sig við eitthvað af  ,,ónýtri“ krónu í einhverja útlendinga)

Verði samningarnir hins vegar samþykktir syndir hákarlinn upp Thamesá og krefst sinna bóta fyrir breskum dómstólum.  Eða trúir því einhver að Héraðsdómur Reykjavíkur, túlki bresk lög og dæmi eftir þeim?

Grein 10.9 Lög sem gilda. SAMNINGUR ÞESSI OG MÁL, KRÖFUR EÐA ÁGREININGUR SEM RÍS VEGNA HANS EÐA Í TENGSLUM VIÐ HANN, HVORT HELDUR ER INNAN EÐA UTAN SAMNINGA (e. CONTRACTUAL OR NON-CONTRACTUAL), SKULU LÚTA ENSKUM LÖGUM OG TÚLKAST SKV. ÞEIM.

 

 

Gildi neyðarlaga staðfest

Þessi leikþáttur svipar mjög til.....................

....undanfara þess að ca. 10 þúsund manns mætti á Austurvöll og mótmælti á meðan forsætisráðherra, flutti stefnuræðu sína.

 Þá var þolinmæði margra á þrotum, eftir rúmlega árs bið á einhverjum lausnum til handa skuldsettum heimilum í landinu.  

 Lætin lognuðust svo útaf, þegar leikritið,  um stóra samráðið til lausnar skuldavanda heimilana hófst. Leikritið var í nokkuð mörgum þáttum, en óhætt er að segja að endirinn hafi valdið vonbrigðum hjá mörgum. 

Hin vinnandi stétt, hefur nú beðið í tvö ár, eftir þvi að eitthvað gerist.  Á þeim tíma hefur það helsta gerst að stjórnvöld hafa flutt sömu tillöguna, nánast, um stóraukna atvinnuuppbyggingu og meira að segja gerst svo djörf að bæta fyrra boð í hvert skipti, sem ,,ný" tillaga kemur fram. 

Í öllum tilfellum, hefur þó lítið farið fyrir fjölgun starfa, nema að teknir séu með, hinir fjölmörgu rýni og starfshópar stjórnvalda. Rýni og starfshópar sem eru skipaðir vildarvinum stjórnvalda ofan úr háskóla, ásamt öðrum meðhlaupurum stjórnvalda. 

 Rýni þessara hópa allra á ástandinu og starf starfshópanna, hefur þó ekki fætt neitt meira af sér, en tillögur ,,á næstu dögum", eða ,,eftir helgi".

 Hvort að þolinmæði fólks og langlundargeð sé komið að þolmörkum eður ei, skal ósagt látið.  

 En við hljótum þó að koma til greina sem þolinmóðasta þjóð í heimi, ef þetta heldur áfram svona lengi enn.  Svona í sárabætur, fyrir það að vera ekki lengur sú bjartsýnasta. 

Láta reyna á breytingar

Það var ekki laust við...........

..... að það hafi farið um mann megn hrollur, þegar í ljós kom að, hjá lögfræðistofu þeirri er annast mál útlendingana hér á landi, starfa fyrrum starfsmenn Glitnis og FL-Group, ásamt fyrrverandi forstjóra OR.  Ekki laust við það að upp af þessu stígi megn ,,REI-fnykur".

 Það var svo ekki til þess að róa undirritaðan að sjá og heyra Sturlu Sighvatsson framkvæmdastjóra Northern Lights Energy, tala um málið, líkt og hér væri enn árið 2007 og hvert ,,too good to be true" tilboðið væri hér á hverju strái. 

Og varla róaðist undirritaður við að sjá og heyra Róbert Marshall, formann allsherjarnefndar Alþingis og fyrrum Baugsliða,  tala um málið, eins og það væri bara nóg að ná pólitískri sátt um málið.

Vilja ríkisborgararétt