Íslensk alþýða fífluð og henni hótað innan úr Karphúsi.

Á meðan Margrét Kristmundsóttir, formaður Samtaka verslunar og þjónustu, situr ekki inn í Karphúsi og berst gegn því að starfsmenn skjólstæðinga sinna, þokist hænufet í átt að mannsæmandi launum, þá berst Margrét með kjafti og klóm fyrir því að íslenskir launamenn, taki á sig Icesaveklafann og aukna skattbyrði, enda á það að tryggja skjólstæðingum hennar svo hagstæð lán.  

ERGO: Umhyggja hennar fyrir íslensku þjóðarinnar spannar ekki stærra svið, en að sá hluti þjóðarinnar sem getur ekki keypt  í matinn, fyrir sig og börnin sín,  án þess að velta fyrir sér hverri krónu, getur étið það sem úti frýs.  Þessi hópur er þó, að hennar mati, alveg nógu góður,  til þess að niðurgreiða vaxtakjör skjólstæðinga hennar með hærri skattbyrði.

Andspænis Margréti í Karphúsinu, situr svo Guðmundur Gunnarsson, einn af gagnaðilum hennar í þeirri kjaradeilu, er unnið er að lausn á í Karphúsinu.  Guðmundur og Margrét, eiga þó sameiginlegt það baráttumál, að skella Icesaveklafanum, með aukinni skattbyrði á íslenskt launafólk.  Enda bárust eftirfarandi skilaboð frá Guðmundi:

"Er ákaflega vel inni í efnahagsforsendum og að ef Nei verður ofaná þá verður samningaviðræðum slitið í Karphúsinu vegna forsendubrests það gildir um báða aðila. Guðm Gunnarss"

 ERGO:Ef íslenskir launþegar kjósa ekki ,,rétt" í kosningu, um pólitískt deiluefni, þá verða ekki nýir kjarasamningar gerðir.

 Þó svo að það komi kjarabaráttu íslenskra launþega og Icesave, í sjálfu sér ekkert við, þá má geta þess að þessi sami Guðmundur sest á morgun í nýskipað stjórnlagaráð og tekur til við að skrifa nýja stjórnarskrá fyrir íslensku þjóðina.  Þar hittir Guðmundur fyrir, annan vopnabróðir sinn í baráttunni fyrir því að íslenskir launamenn axli Icesavebyrðarnar.  Sá heitir Vilhjálmur Þorsteinsson, viðskiptafélagi Björgólfs Thors, einn helsti tengiliður Björgólfs við Samfylkinguna og einn helsti Icesavetrúboði Samfylkingarinnar.