Hvað tafði málið?

Á meðan reynt er að semja um þinglok dæla ráðherrar nýjum málum inn í þingið. Eins og enginn sé morgundagurinn.

Hverslags vinnubrögð eru það, að leggja fram frumvarp til lausnar vanda sem hefur blasað við í tvö ár ca. á síðasta áætlaða  starfsdegi þingsins?

Það féll dómur fyrir ca. tveimur árum í máli fólks sem skrifað hafði upp á húsnæðislán, sem síðan var afskrifað að hluta. Dómurinn gekk á þann veg að fólkið sem skrifað hafði upp á lánið sæti uppi með það sem afskrifað var. Semsagt bankinn mátti gera kröfu á fólkið sem skrifaði upp á lánið fyrir þeirri upphæð sem afsrifuð var.

Núna ca. tveimur árum síðar, á síðasta degi þingsins samkvæmt starfsáætlun, vaknar loks fjármálaráðherra og leggur fram frumvarp um aukavaxtabætur fyrir fólk sem þarf að greiða lán það skrifaði upp á en voru síðan felld niður.

Fyrir tveimur árum hefði kannski mátt fagna svona frumvarpi. En í dag læðist að manni sá grunur að framlagning frumvarpsins hafi meira með nálægð kosninga að gera. En einhvern skilning á stöðu þess fólks er frumvarpið á ná til.

Þingfundur á laugardegi

Athugasemdir

[Gunnar Heiðarsson, 16.3.2013 kl. 09:18]

Auðvitað er þetta kosningabragð, Kristinn.

En þetta skot er laust og lítið gagn af því. Boltinn rétt nær að rúlla inn á vítateyginn. Jafnvel þó ráðherra hefði lagt þetta frumvarp fram tímanlega og það náð í gegnum þingið, er hjálp þess engin. Fyrirvarar og hámarksbætur gera það að verkum að það mun ekki koma að neinu gagni.

Þetta frumvarp er lagt fram til atkvæðaveiða, lagt fram á næstsíðasta degi Alþingis í þeirri von að kjósendur lesi einungis fyrirsögn þess, sleppi því að skoða innihaldið.