Sanngjarnir og eðlilegir viðskiptahættir?

Núna þegar þetta er skrifað, hefur Ísland leikið fimm leiki á HM.  Eins og alþjóð veit, þá keyptu 365miðlar sýningarréttinn á keppnni.  

Kaup á dagskrárefni sjónvarpsstöðva eru að stórum hluta fjármögnuð með sölu áskrifta að viðkomandi sjónvarpsstöð.  Sama var upp á teningnum varðandi kaupin á sýningarréttinum frá HM.

Samkvæmt mínum heimildum, hafa þrír leikir af þessum fimm verið í opinni dagskrá, sem sagt ókeypis öllum þeim sem ná viðkomandi stöð á sjónvarpið sitt.

Það geta því varla talist sanngjarnir eða eðlilegir viðskiptahættir, að sýningarréttur á sjónvarpsefni sé að stórum hluta fjármagnaður með þessum hætti, ef að þeir sem áskriftina kaupa eru að borga fyrir eitthvað sem þeir hefðu svo getað  fengið að stórum hluta ókeypis á sama stað. 

Eða þætti það sanngjarnt og eðlilegt ef að leik og kvikmyndahús tækju upp á því að selja í forsölu miða á sýningar sem að síðan yrði ókeypis aðgangur að, til þess að fjármagna sýningarrétt og uppsetningu þess sem sýnt er? 

Léku í sömu höll á ÓL 1992

Athugasemdir

[Jósef Smári Ásmundsson, 20.1.2013 kl. 15:50]

Það má sjálfsagt horfa á málið frá þessum sjónarhóli.En komið hefur fram að heild er fyrir því að fara fram á að leikirnir séu sýndir í opinni dagsskrá en Menntamálaráðherrann sá ekki ástæðu til að nýta þá heimild.Mér finnst það hinsvegar sjálfsagt af stöð tvö að gera það.Benda má á að Stöðin gæti skapað sér heilmikla viðskiptavild með því.En hvað varðar réttlætið þá ætti að sjálfsögðu að afnema skylduskattinn og leyfa fólki að velja.Á norðurlöndunum er þetta ekki svona.