Ögmundur í ruglinu.

Það er greinilegt að innanríkisráðherra þjóðarinnar þekkir ekki stjórnskipan landsins.  Í það minnsta er ekki annað að sjá en að ráðherrann sé gersamlega í myrkrinu, er hann ritar þann pistil, sem hlekkurinn hér að neðan vísar í.

http://www.ruv.is/frett/ogmundur-liu-beitir-hotunum

,,Ögmundur segir einnig að ef stjórnarandstaðan á Alþingi ætli með málþófi að koma í veg fyrir veiðigjald og breytingar á fiskveiðistjórnunarkerfinu muni málið enda frammi fyrir þjóðinni í þjóðaratkvæðagreiðslu. Og það þyrfti ekki að vera slæmur kostur, að mati Ögmundar, en þá dygði ekki að setja fram útvatnaðar tillögur sniðnar á málamiðlun á Alþingi heldur ganga lengra í átt að þjóðarviljanum sem vill, að sögn Ögmundar, uppskurð á kvótakerfinu.“

Ögmundur ætti að vita betur, þó ekki væri nema vegna þess, að ráðuneyti hans ber ábyrgð á framkvæmd allra kosninga í landinu.  Hann ætti því að vita, að þjóðin sem slík getur ekki sett ný lög, með því að kjósa í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Fari svo að stjórnarflokkarnir komi ekki kvótafrumvörpunum í gegn á þessu þingi, þá er ekkert annað í stöðunni en að frumvörpin aftur fram á næsta þingi.  Ætli menn sér að gera þessi frumvörp að lögum.

Jafnvel þó að stjórnarflokkarnir ákveddu að taka frumvörpin úr þinginu og láta þjóðina kjósa um þau, eins og þau líta nú út, þá yrðu þau ekki að lögum við það eitt að þjóðin segði já við þeim.

 Enda væri þjóðaratkvæði um mál sem löggjafinn hefur ekki leitt til lykta, ekkert annað en skoðanakönnun.  Skoðanakönnum sem að þingmönnum bæri samkvæmt stjórnarskrá að láta sem vind um eyru þjóta.  Ef sannfæring þeirra segir annað en úrslit þjóðaratkvæðisins.

Ögmundur á að vita það, að hótun hans eða loforð um þjóðaratkvæði, með þessum hætti um kvótamálin, er hrein markleysa og honum sem þingmanni og ráðherra engan vegin sæmandi.

Treysti stjórnarflokkarnir sér ekki til þess að koma kvótafrumvörpunum, eins og þau nú líta út  í gegnum þingið, þá eiga þau engra annarra kosta völ en breyta frumvörpunum á þann hátt, sem sátt ríkir um í þinginu eða einfaldlega draga þau til baka.

Allt tal um að þjóðin, sem slík, fái að stunda einhverja lagasetningu með þátttöku í þjóðaratkvæði, er ekki bara óraunhæft, heldur gersamlega óábyrgt og í raun ekkert annað en dæmi um algjört rökþrot og uppgjöf stjórnvalda í málinu.

Stjórnvöld hvorki mega né eiga að kasta fram svona bulli, til þess eins að brengla umræðuna og jafnvel vekja falsvonir í brjóstum hluta þjóðarinnar.   Þeim er ævarandi skömm af slíku háttalagi. 

Athugasemdir

[Jóhann Elíasson, 9.6.2012 kl. 06:47]

Það virðist bara vera algjörlega rafmagnslaust allstaðar sem þessi maður er.  Í það minnsta er engin glæta í því sem þessi maður segir eða gerir......................

[Hrólfur Þ Hraundal, 9.6.2012 kl. 16:01]

Ögmund langar til að vera ærlegur og heiðarlegur, eða hann langar til að vera álitin vera það, en hann  er það ekki frekar en aðrir þeir sem fylkja sér um foringjann óprúttna og sjálfumglaða Steingrím j. Sigfússon.