Heimsmet í lágkúru og átroðningi á þá sem minna mega sín

 Velferðarráð Reykjavíkur og borgarstjórnarmeirihluti Samfylkingar hafa sett, Íslandsmet ef ekki heimsmet í lágkúru og átroðningi á þá sem minna mega sín.

http://www.dv.is/frettir/2012/1/10/jon-gnarr-ma-skammast-sin/

Samkvæmt frétt Dv sem linkurinn hér að ofan vísar til, kemur fram að þroskahamlaðir starfsmenn á Bjarkaráski og Lækjarási, sem að hingað hafa fengið fríar máltíðir á vinnustað, eigi nú að borga 610 kr. fyrir hverja máltíð.  Það þýðir að á þessa einstaklinga leggst  12.200 kr. gjald, á mánuði, miðað við 20 starfsdaga í mánuði.  Þessu til viðmiðunnar má geta, að borgarfulltrúar borga aðeins 8000 kr. fyrir jafnmargar máltiðir i mánuði.

Björk Vilhelmsdóttir formaður Velferðarráðs er svo fremst meðal jafningja i lágkúrunni þegar hún vitnar i samþykktir Sameinuðu þjóðanna, þessari mannvonskulegu ákvörðun Velferðarraðsins og borgarstjórnarmeirihlutans til stuðnings:

„Við erum að vinna samkvæmt samningi Sameinuðu Þjóðanna um réttindi fatlaðs fólks og að allir séu meðhöndlaðir eins. Mér finnst það bara sjálfsagt að leggja þetta gjald á.“ 
 Væri þá ekki fyrsta skrefið að greiða þessum einstaklingum lágmarkslaun í það minnsta fyrir vinnu sína, úr því að allir eigi að vera jafnir??

Á hverju skildi svo borgarstjórnarmeirihlutinn taka upp á til þess að viðhalda lágkúrustandarnum?  Lætur Bilástæðasjóður kannski fjarlægja öll bílastæði fatlaðra?  Verða allir hjólastólarampar rifnir?  Verður allur afsláttur borgarinnar til öryrkja og eldri borgara afnuminn?

Varla fer borgarstjórnarmeirihlutinn að láta þá sem minna mega sín, líða fyrir það að fá ekki að borga sama verð, eða nota aðra hluti og aðferðir til þess að komast a milli staða, en þeir sem fullfrískir eru.