Stefnuleysi og stjórnarkreppa.

Allan síðastliðinn vetur, sátu stjórnarflokkarnir yfir niðurstöðum sáttanefndar hagsmunaaðlila í sjávarútvegi og þingflokkana , vegna nýrra laga um stjórn fiskveiða.  Þrátt fyrir átta eða níu mánaða yfirlegu, þá tókst stjórnarflokkunum ekki að koma sér saman um frumvarp um stjórn fiskveiða, er nyti stuðnings stjórnarflokkana. 

Þegar  fyrsta útgáfa nýs frumvarps um stjórn fiskveiða, er fram kom í maíbyrjun sl.,   fékk svo þá einkunn samfylkingarþingmanns, að engu líkara væri að simpasi hafi skrifað frumvarpið.   Fékk sjávarútvegs og landbúnaðarráðherra frumvarpið aftur i hausinn, með því fororði, að hann hefði viku eða tvær, til þess að afmá fingraför simpasans af frumvarpinu.

Frumvarpið kom svo fram seint um síðir  og eflaust hafa ekki rétt efni verið notuð til þess að hreinsa fingraför simpasans af því. 

Það var nefnilega svo að það var ekki bara stjórnarandstaðan sem beitti sér gegn frumvarpinu, heldur einnig nokkri stjórnarþingmenn og að minnsta kosti einn ráðherra. (ÁPÁ)

Stjórnarmeirihlutinn í Sjávarútvegs og landbúnaðarnefnd, treysti sér ekki allur til þess að standa að sameiginlegu áliti o.s.f.v.................

Jafnvel þó svo  að forsætisráðherra hefði hótað sumarþingi til þess að ljúka málinu, þá í rauninni gerðist ekkert, þar sem ekki var sátt innan stjórnarflokkana um sumarþingið, hvað þá meðal þingsins alls.

Maður skildi nú ætla að allar starfshæfar ríkisstjórnir, með sameiginlega stefnu í málaflokknum, hefðu notað sumarið, til þess að sníða af þá annmarka á frumvarpinu, svo hægt  yrði að afgreiða það nú á septemberþinginu.

Þó að málið sé vissulega stórt, þá er það í rauninni ekki svo tímafrekt að ljúka því  í sátt, með samhentum stjórnvöldum. 

En eins og í þessu máli og svo til öllum öðrum málum er rata á borð ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur, þá er þetta mál í bullandi ágreiningi innan ríkisstjórnarinnar og innan stjórnarflokkana. 

Það er því alveg morgunljóst , að stjórnvöld eru ekki með neina stefnu í sjávarútvegi, sem hægt er að styðjast við.

Ríkisstjórn án stefnu, mun aldrei ná að vinna að þessu máli svo vel sé.  Það sem verra er, er það að hægt er að segja það sama um flest ef ekki öll mál, sem ríkisstjórnin fæst við, eða á að fást við.

 Þrátt fyrir að á ,,pappírunum“ sé stjórnarmeirihluti í þinginu, þá er sá  stjórnarmeirihluti óstarfshæfur.  Við slíkar aðstæður er viðvarandi stjórnarkreppa, þó svo að það sitji, að nafninu til ríkisstjórn að völdum.