Steingrímur og Indriði smjatta á útsæðinu.

Það þarf eiginlega einhver góðhjörtuð manneskja að benda þeim Steingrími og Indriða á það, að skattstofnar ríkisins, eru ein af auðlindum þjóðarinnar.  Samkvæmt auðlindastefun stjórnvalda, þá ber að ganga um auðlindir þjóðarinnar, með það fyrir augum að ofnýta þær ekki, eða misþyrma þeim á nokkurn hátt.

  Svo má í leiðinni þenda þeim á að undistaða þeirrar auðlindar er öflugt atvinnulíf, sem ræður fólk til starfa, sem það greiðir svo skatta af. Sá hluti tekna fólks sem ekki fer svo í tekjuskattinn, fer að stórum hluta í það sem kallað er neysluskattar, matarskattur, eldsneytiskattur og fleiri tegundur vöru og þjónustu sem eru virðisaukaskattsskyldar.

Umgengni stjórnvalda við skattaauðlindina er hins vegar þannig að þau soga til sín allan kraft úr uppsprettunni með brjálæðislegum skattaaðgerðum á fyrirtæki landsins, sem að endanum verður til þess að framlag fyrirtækjana og starfsmanna þeirra í auðlindina (skattstofnana) verður minna og minna.  

 Er engu líkara en saga úr sjávarþorpi austan af fjörðum, frá kreppuárunum sé að endurtaka sig. En þar segir sagan að þorpsbúar hafi fengið sent kartöfluútsæði, sem þeir átu í stað þess að setja það niður og njóta ávaxta uppskerunnar sem hefði orðið margfallt það sem útsæðið var.

Tillögur um hærri skatta

Athugasemdir

[Axel Jóhann Axelsson, 24.9.2010 kl. 16:15]

Á stefna ekki að vera sú að auðlindir landsins verði sjálfbærar?

Með núverandi og væntanlegri stefnu stjórnarinnar í skattamálum verður gengið svo skart á auðlindina að hún þurkast út á tiltölulega stuttum tíma.

Hvað á þá að skattleggja?

[Sveinn (IP-tala skráð) 25.9.2010 kl. 11:06]

Uppistaðan í skattstofnum næsta skattaárs verða lögfræðingar og bankamenn (já og varaborgarfulltrúar). Það verður búið að hrekja allar framleiðslu í landinu í gjaldþrot eða úr landi.

Ég fæ alltaf hroll þegar ég minnist fjármálaráðherratíð Ólafs Ragnars en þetta er ennþá vitlausari rányrkja.