Bráðum eins árs.

Það stendur vissulega í stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar að fækka skuli ráðuneytunum, en ef mig misminnir ekki, þá á það að gerast á kjörtímabilinu, sem að heil þrjú ár eru eftir af (því miður).

Í stjórnarsáttmálanum er einnig að sækja skuli um aðild að ESB, svo hægt sé að sjá hvað sé í boði. Var aðildarumsóknin, ranglega presnteruð, sem "kósy" kynningarferð um innviði ESB, þar sem hægt yrði að sníða regluverk að ESB að íslenskum háttum og þörfum.  

 Eftir að umsóknin var barin í gegum þingið með hótunum um stjórnarslit og send út, þá kom ósk frá ESB um úttekt á íslenskri stjórnsýslu, sem unnin var og send til baka.  Til baka kom síðan "óskalisti" ESB um þau atriði í stjórnsýslunni sem að breyta þyrfti, svo aðild yrði möguleg.  Samnings og umsóknarferlið, er því stuttu máli þannig: Að stjórnvöld aðlaga stjórnsýsluna á þann hátt sem ESB er þóknanlegt og þá fyrst verður hægt að "semja" um eitthvað, sem yrði þá væntanlega tímabundnar undanþágur, varðandi sjávarútveg og landbúnað helst.

 Ríkisstjórnarflokkarnir sóttu sitt umboð til kjósenda í þingkosninum, þann 25. apríl 2009, fyrst og fremst vegna loforða um skjaldborg um heimilin og fyrirtækin í landinu, sem að voru þá, eins og reyndar enn í dag að blæða út.  ESBumsókn var eingöngu á stefnuskrá annars stjórnarflokksins, en andstaða við umsóknina á stefnuskrá hins flokksins.

 Það hafa ekki borist margar fréttir af aukafundum og því síður á sunnudögum, þar sem loforð ríkisstjórnar um skjaldborg um heimili og fyrirtæki eru rædd. Reyndar hefur sú skjaldborg fyrst og fremst verið í formi "smáskammtalækninga og plástra", sem að litlu sem ekkert hafa leyst vandann.

 Ríkisstjórn þessi er undir forystu þeirra tveggja þingmanna sem lengsta þingsetu hafa að baki af núverandi þingmönnum. Flest árin hafa þessir þingmenn setið í stjórnarandstöðu og skammast mikið yfir ólýðræðislegum og valdstjórnarlegum tilburðum fyrrverandi stjórnvalda og mótmælt harðlega því "foringjaræði" sem þessir þingmenn segja hafa ríkt og Skýrslan í rauninni talar um.

 Báðir leiðtogar ríkisstjórnarinnar hafa reyndar sagt að draga eigi lærdóm af því sem í Skýrslunni stendur, en greinilegt er af tilburðum þessara leiðtoga, að þeirra lærdómur snýst fyrst og fremst um að læra, hvernig sé hægt að koma þjóðinni aftur í þann vanda sem hún rataði í, eða þá að halda þjóðinni í heljargreipum þess vanda sem hún rataði í.

 Á þessu tæpa ári hefur í það minnsta ferill ríkistjórnarinnar bent til þess eins og eftirfarandi texti bendir á.  Þar sem leyndarhyggja og foringjaræði hafa verið allsráðandi þennan tíma og í raun ótrúlegt að á þessum lista sem að kemur hér að neðan, sé aðeins stiklað á stóru í afrekslista þessarar ársgömlu ríkisstjórnar.

 

 "Farsælli lausn" hespað af í "skjóli myrkurs"svo Félagi Svavar kæmist nú í sumarfrí á réttum tíma. Þessi "farsælalausn" sem að fól í sér samning sem að var svo "frábær" aðóþarfi var að birta hann Alþingi, svo að þeir 63 einstaklingar sem að veitaáttu heimild til ríkisábyrgðar á þeim 1000 milljörðum, sem "farsælalausnin" fól í sér.

Umsókn um ESB-aðild þvingað í gegnum Alþingi með hótunum umstjórnarslit, ef málið næði ekki fram að ganga. Umsóknin kynnt sem"saklaus" skoðunnarferð um innviði ESB, gegn betri vitund.

Við samþykkt fyrirvarana frá Alþingi vegna Icesavedeilunnar,sterklega gefið í skyn að viðsemjendur okkar, myndu fallast á þá. Varla hægt aðreikna með öðru en stjórnvöld hafi ráðfært sig við viðsemjendurna, áður enslíkt er gefið í úr ræðustól Alþingis.

Samninganefnd, sem eingöngu hafði umboð Alþingis til þess að KYNNAfyrirvarana, ekki semja um þá eða fallast á BREYTINGAR á þeim, send út, tilkynningar á þeim. Kynningarferð, sem að breyttist í eins og hálfs mánaðarsamningaviðræður, eða öllu heldur skipulagt undanhald, undan samþykktumAlþingis.

Önnur "farsæl lausn" lögð fram nú í boði Indriða H.Þorláks. "Farsæl lausn" sem þótti mjög svo minna á þann sem samning,sem að Alþingi vann sumarlangt við að gera þá fyrirvara sem að , hefðu fariðlangt með að forða þjóðinni frá áratuga hörmunum. Alþingi, sér í lagi stjórnarandstaða,þurfti að draga út með töngum, þau gögn máls sem máli skiptu og breytt gætulögmæti krafna viðsemjenda okkar.

"Farsæl lausn", taka tvö barin í gegnum þingið meðhótunum og um stjórnarslit og heimsendir, ef að málið yrði ekki samþykkt.

Yfir 60.000 kosningabærra manna skrifa undir áskorun til forsetansum að synja "farsælu lausninni" staðfestinar. Forsetinn synjar.

Haldinn blaðamannafundir tveggja leiðtoga stjórnarflokkana íStjórnarráðinu, sem sýndur var víða um heim. Fundur sem sýndi frekar tvoeinstaklinga á leið í "áfallahjálp", frekar en leiðtoga stjórnar þesslands, er þegnar þess höfðu skorað á forsetann að stöðva framgöngu ólögvarðarkröfu Breta og Hollendinga. Á þeim fundi var fátt annað að græða enáframhaldandi svartsýnisraus og heimsendaspár, ef Icesaveskuldaklafinn hlytiekki brautargengi þjóðarinnar.

Stjórnarþingmenn, stilltu þjóðinni upp við vegg og tilkynntu henniþað að þjóðaratkvæðagreiðslan 6. mars um lögin vegna Icesave, væri í rauninniatkvæðagreiðsla um það hvort forsetinn eða stjórnin færi frá.

Viðsemjendur okkar áttuðu sig á því að stjórnvöld höfðu ekki umboðné trúverðugleika, gagnvart þjóðinni til þess að leiða Icesavemálið til lykta.Viðsemjendur okkar lokuð á frekari viðræður án aðkomu stjórnarandstöðu, meðöðrum orðum, án aðkomu Alþingis.

Samið var svo um samráð stjórnar og stjórnarandstöðu og vinna lögðvið gerð, nýs samningsviðmiðs. Skipuð var svo ný samninganefnd sem hélt tilLondon með ný samningsviðmið, sem hlutu svo að ekki sé meira sagt vægarundantektir, viðsemjenda okkar sem að komu með gagntilboð, byggt á þeimsamningstexta sem að beið dóms þjóðarinnar, með þeirri breytingu að vextir ákúguninni yrðu lægri, auk þess sem að viðsemjendur okkar féllust"náðarsamlegast" að veita okkur einhver vaxtarlaus ár.

Hvað þá við annan tón úr Skjaldborginni þjóðaratkvæðagreiðslan semákveðin var samkvæmt stjórnarskrárlegri stjórnskipan, varð skyndilega marklausskrípaleikur, þar sem "betra tilboð" lægi á borðinu.

Við boðum þess "ófagnaðareridis" um marklausalýðræðislega þjóðaratkvæðagreiðslu, hikaði ekki Skjaldborgarparið við að beitafyrir sér aðstoðarmönnum sínum og svokölluðum "fræðimönnum"handgengnum stjórnvöldum. Höfðu þessir aðilar í "umboði" stjórnvaldaskotleyfi á hvern þann aðila, sem að dirfðist að tala máli Íslendinga í fjölmiðlum,innlendum sem erlendum.

Úrslit þjóðaratkvæðagreiðsunnar og þar með dómur þjóðarinnar ættiað vera öllum ljós, nema þá kannski Skjaldborgarparinu, sem er reyndar búið aðgleyma skilyrðum viðsemjenda okkar um víðtækt samráð hérlendis við lausndeilunnar, því af og til berast fréttir af skeytasendingum fulltrúa stjórnvaldatil viðsemjenda okkar, þar sem látnar eru té óskir um frekari viðræður, þó svoað þær leiði ekki til annars en sömu niðurstöðu og þjóðin hafnaði.

Skjaldborgarparið vílaði það heldur ekki fyrir sér að semja ogundirrita yfirlýsingu hjá AGS, þar sem lausn á Icesavemálinu, gegn viljaþjóðarinnar er lofað.

Það sem er annars að frétta af Stóra Seðlabankamálinu, er það aðnú hefur formanni þingflokks Samfylkinginarinnar, Þórunni Sveinbjarnardótturverið beitt til varnar ósannindum forsætisráðherra, með því Þórunn sakarformann bankaráðs Seðlabankans um að ljúga upp á Forsætisráðherra og Efnahagsog viðskiptaráðherra, er hún lagði fram þá tillögu í bankaráðinu að MárGuðmundsson, Seðlabankastjóri, skyldi halda þeim kjörum er hann samdi um viðráðningu sína í embætti Seðlabankastjóra.

Sé málið tekið frá þeirri hlið er Þórunn heldur fram, þá má spyrjasig nokkurra spurninga.

Hvað kann Láru V. Júlíusdóttir, formanni bankaráðs Seðlabanka tilmeð því að taka upp hjá sér sjálfri að vilja hygla Má Guðmundssyni?

Hvaða ástæðu kann hún að hafa til þess að ljúga upp á tvo ráðherraríkisstjórnarinnar tillögu sinni til stuðnings?

Hafi þetta verið krafa frá Má sjálfum má spyrja. HefurSeðlabankastjóri traust stjórnvalda, hafi hann ákveðið að koma aftan aðstjórnvöldum með launakröfur sem að samræmast ekki launastefnu stjórnvalda.

Við þetta má svo bæta, að Lára V. Júlíusdóttir, er ekki baraformaður bankaráðs Seðlabankans, heldur er hún einnig hæstaréttarlögmaður ogkennari við Lagadeild Háskóla Íslands auk þess sem að hún er settur saksóknarií sakamáli, þar sem kæra forsteta Alþingis er tekin fyrir.

 

Aukafundur í ríkisstjórn

Athugasemdir

[Bjartur (IP-tala skráð) 9.5.2010 kl. 17:59]

Ég hefði átt að lesa bloggið þitt í kvöld. Lesturinn var fín leið til að þreyta augun.