Sunnudagshugvekja.

Ari Teitsson bóndi í Þingeyjarsýslum og stjórnlagaráðsfulltrúi, segir að sveitarfélög á Norð-austulandi , hafi ákveðið að kaupa  Grímstaði á Fjöllum, til þess að hafa ,,stjórn á svæðinu“.  Hann gefur ennfremur lítið fyrir undiskriftir þjóðþekktra einstaklinga, er krefjast þess að ríkið kaupi Grímsstaði og hálfkveðnar undirtektir Ögmunds við þeirri kröfu.    

Ari sagði það í rauninn berum orðum, að sveitarfélögin ættu að ráða, þar sem að þetta væri á þeirra svæði.

Á þetta sjónarmið Ara væri hægt að fallast, ef það væri útlit fyrir að sveitarstjórnirnar þarna nyðra og íbúar sveitarfélaganna, hefðu eitthvað um Grímstaði á Fjöllum, að segja eftir að viðskipti þau sem hanga á spýtunni, hafa farið fram.

Þar á ég að sjálfsögðu við áform Nubos hins kínverska um langtímaleigu á jörðinni, sem nánast jafngilda eignarhaldi á jörðinni, sökum lengd leigusamnings. Þar sem áform hans um kaup á henni voru slegin út af borðinu af innanríkisráðherra.

Það er að mati undirritaðs, með fullri virðingu fyrir þessum sveitarstjórnum, hæpið að þær hafi í raun og veru einhverja ,,stjórn“ á atburðarásinni, eftir að áðurnefnd viðskipti hafa farið fram.  Auk þess sem ætla má að væntanlegur leigjandi/kaupandi, hafi byggt upp tengslanet sem erfitt verði að rjúfa, við menn í þessum sveitarstjórnum, umfram þau sem hann hafði áður.

Nú er innanríkisráðherra fylgjandi þeirri pólitík að þjóðgarðar séu stækkaðir, til þess að hindra megi arðbærar virkjunarframkvæmdir á ákveðnum svæðu.

Af þeim sökum hlýtur það að vera umhugsunarefni, að hvorki ráðherrann né aðrir fylgjandi þeirri stefnu, hafi ekki vakið máls á kaupum ríkisins á jörðinni og stofnun þjóðgarðs á henni eða sameiningu á henni við aðra þjóðgarða, er kunna að vera þar nærri.