Oft hefur verið sagt..................

að margur vildi Lilju kveðið hafa. Sumir vilja reyndar meina, nú um stundir, að margur stjórnarliðinn vildi hafa  Lilju kvatt.

En þora þó varla að kveðja hana. Óvíst hverja þeir þyrftu að kveðja einnig við sama tækifæri.
Telji Lilja það betra að berjast fyrir sínum málum utan Vg., þá verður það líklega ekki, nema hún fái einhvern eða einhverja ólátabelgi með sér úr Vg. Hún fengi litlu áorkað, breytti hún Hreyfingartríóinu í kvartet.  Líklegast þyrfti hún að breyta því tríói í sextett, eða þá stofna nýjan þriggja manna, eða stærri þingflokk, ólátabelgjana úr Vg. 

 

Kjósi Lilja hins vegar að yfirgefa Vg. án þess að taka einhverja með sér, þá munu áhrif hennar sem þingmanns stórminnka, nema auðvitað að þeir ólátabelgir sem enn verða eftir í Vg. fylgi henni frekar að málum, en forystu flokksins.

 

Í það minnsta getur andrúmsloftið í þingflokki Vinstri grænna, varla verið annað en ,,súrt", enda ekki á hverju ári, sem 40% af þingflokki stjórnarflokks, hittist á fundum, til þess að ræða hjásetu, við afgreiðslu fjárlagafrumvarps þeirrar ríkisstjórnar, sem flokkurinn er jú hluti af, auk þess þegar formaður flokksins, er hvorki meira né minna, en fjármálaráðherra og af þeim sökum fyrsti flutningsmaður fjárlagafrumvarpsins.

Lilja lögð í pólitískt einelti