Atvinnuleysi og skuldavandi.

Þetta  atvinnuleysi 6,4% er  mælt á tímabilinu frá 1. júlí til 30. september.  Hætt er við því að lækkunina megi þá af einhverjum hluta rekja til þess að fyrirtæki hafi ráðið til sín fólk í afleysingar, vegna sumarleyfa. Samt voru 800 fleiri án atvinnu, þessa mánuði, en á sama tíma í fyrra, þrátt fyrir að einhverjar hundruðir, eða þúsundir hafi flutt af landi brott í atvinnuleit.

Í september var t.d. 7,1% atvinnuleysi, samkvæmt tölum Vinnumálastofnunar.  Í dag þiggja 13250 manns atvinnuleysisbætur.  Af þeim fjölda eru 2600 ca. sem eru í hlutastarfi og þiggja bara hluta bótana.  En það breytir því ekki að það eru 13250 sem vantar fulla atvinnu hér landi, fyrir utan þá sem dottið hafa út af bótum, vegna langvarandi atvinnuleysis.

 Mestur tími og orka stjórnvalda hefur farið í það að þvælast fyrir atvinnuuppbyggingu í landinu og helst að gera fyrirtækjum það erfitt að halda uppi eðlilegri starfsemi, að þau þurfi frekar að segja upp fólki, en að ráða nýtt.

Á meðan ráðherrar annars stjórnarflokksins, virðast vera að reyna að koma hér einhverju í gang, þá draga ráðherrar hins stjórnarflokksins lappirnar og þvælast fyrir með því að halda í ráðuneytum sínum, ýmsum málum sem þau hafa til umsagnar, lengur en góðu hófi gegnir.

Það virðist hins vegar gersamlega fara framhjá stjórnvöldum, að það skiptir engu máli hvað reiknimeistarar þeirra reikna í sambandi við skuldavanda heimilana, ef að ekki er næg atvinna í landinu. 

Hvort sem að fólk á vandræðum með sínar skuldir eða ekki, þá er það að hafa vinnu og mannsæmandi tekjur, lykilforsenda þess að geta borgað af sínum lánum. Það er í sjálfu sér afskaplega lítill munur á því að geta alls ekki borgað sínar skuldir og geta hér um bil borgað sínar skuldir. 

Án verulegrar breytingar til batnaðar í atvinnumálum á næstu mánuðum, þá verður öll reikningsvinna reikningsmeistara ríkisstjórnarinnar, nánast ónýt, enda eins og áður sagði hér að ofan, þá er næg atvinna lykilforsenda þess að fólk geti staðið í skilum.

6,4% atvinnuleysi í haust