Heildstæðri tillögu fórnað fyrir aðra verri.....

Í tíð Guðlaugs Þórs Þórðarsonar  sem heilbrigðisráðherra var sett á laggirnar svokölluð 'Pétursnefnd' sem ætlað var að búa til greiðslukerfi yfir allt heilbrigðiskerfið.

Þannig að kostnaður sjúklings við meðferð sjúkdóms eða slyss, færi aldrei yfir ákveðna upphæð. Inn í þeirri upphæð átti að vera læknis og sérfræðikostnaður, hjálpartækjakostnaður og lyfjakostnaður svo eitthvað sé nefnt.

Heilbrigðisráðherra hinnar norrænu velferðarstjórnar setti hins vegar tillögur Pétursnefndarinnar í pappírstætarann.  Ekkert var svo aðhafst  í málinu fyrr en árið 2010 er stofnaður var sá starfshópur er skilaði af sér þessari meingölluðu tillögu um lyfjakostnaðinn.

„Greiða fyrir að halda lífi“

Athugasemdir

[Sigurður Gunnarsson, 25.4.2013 kl. 16:33]

Er hægt að nálgast þetta hér einhvers staðar á einhverri netsíðunni?

Dæmi um fyrri tillögur sem ekki voru góðar, var þegar læknir átti að ákveða hvort samheiti eða frumlyf ætti að afgreiðast með því að merkja hann S eða R, þar með var læknirinn settur í klemmu milli hagsmuna sjúklings og skattgreiðanda. Seinna gátu sjúklingar borgað mismuninn, sem er sanngjarnt og bara í undantekningartilfellum að samheiti dugar ekki (t.d. litarefni sem orsakaði ofnæmi eða mjög nákvæm skömmtun nauðsynleg).

[Karl Birgisson (IP-tala skráð) 25.4.2013 kl. 18:06]

Ögmundur setti fleira í tætarann sem hefði sparað Landsspítalanum fé sem enn fer í vitleysu og hefði verið hægt að nota í annað viturlegra. Eina ástæðan sem maður gat séð var að það var Guðlaugur en ekki hann sem  stóð að sparnaðinum. Ég get nefnt sem dæmi að meiningin var að láta 112 svara fyrir nætur og helgarvakt landsspítalans en ekki manna vakt fyrir þá svörun á landsspítalanum sjálfum allan ársins hring með stórfelldum kostnaði við mannahald á vöktum. Þessar örfáu upphringingar eru svo mestanpart fluttar yfir á 112 hvortið er, frá Landsspítalanum til frekari afgreiðslu.

Að láta 112 svara þessu hefði sparað bæði peninga og töf.