Svokallaður listi sjálfstæðismanna til stjórnlagaþings og ESB-aðildarsinnar.

Ég hef í dag og kvöld fylgst með á netinu, umræðum um svokallaðan lista sjálfstæðismanna til stjórnlagaþings.  Ég hef í sjálfu sér ekki myndað mér skoðun á slíkum listum, frekar en því, þegar að frambjóðendur til stjórnlagaþings, hvetja stuðningsmenn sína, til þess að kjósa ákveðna frambjóðendur, því þeir standi fyrir sviðaða hluti og þeir sjálfir.

 Báðar þessar aðferðir ýta undir flokkamyndun á stjórnlagaþinginu. Flokkamyndun, þar sem stuðningsmenn ákveðinna gilda munu takast á við stuðningsmenn andstæðra gilda. 

Hins vegar hef ég rekið augun í það, að flestir þeir sem andæfa svokölluðum lista sjálfstæðismanna, eru fylgjandi ESB-aðild.  Til þess að ESB-aðild sé möguleg, þá þarf stjórnarskrarbreytingu. Breytingu sem að flestir ef ekki allir aðildarsinnar í hópi frambjóðenda, vilja vinna að, nái þeir kjöri til stjórnlagaþings.

 Á lista sjálfstæðismanna, veit ég aðeins um einn aðila sem fylgjandi er aðild að ESB.  Hina tel ég flesta ef ekki alla andvíga aðild.

Það er því ósköp eðlilegt að aðildarsinnar, fái hland fyrir hjartað, þegar flokkur eins og Sjálfstæðisflokkurinn, eða bara hver sem er, hvetur fólk, til þess að kjósa frambjóðendur, sem ekki muni styðja þær breytingar sem þarf á stjórnarskránni, svo ESB-aðild verði möguleg.

 Að lokum finnst mér það fáranlegt sjónarmið, að halda því fram að frambjóðandi, er auglýsir sjálfan sig í fjölmiðlum sé eitthvað ómerkilegri pappír en aðrir frambjóðendur og finnst það reyndar formanni stjónlaganefndar, til minnkunnar að hnýta í þá frambjóðendur, er kosið hafa það að auglýsa í fjölmiðlum. Ummæli formansins eru í rauninni óviðeigandi í ljósi þess að maki formannsins er í framboði til stjórnlagaþings, en hefur ekki auglyst í fjölmiðlum.  

 Það ætti ekki að vera frambjóðanda til vansa, þó hann auglýsi í fjölmiðlum, telji hann þann kostinn árangursríkastan, sé farið að lögum varðandi kostnað á kosningabaráttunni.  Það að kosta eitthvað til eigin framboðs, gæti nefilega allt eins verið til merkis um mann sem reiðubúinn er að berjast þjóðinni til heilla í þeim verkum sem framundan eru á stjórnlagaþinginu.