Næstum jafnmargir hafna viðræðum.

Fyrir ekki svo löngu var Capacent Gallup einnig með könnun, þar sem viðhorf fólks til umsóknarinnar, sjálfrar var kannað.  Í þeirri könnun kom fram að ca. 57% aðspurðra var andvígur aðildarviðræðunum. Það er því nokkuð ljóst að það helst nokkurn vegin í hendur afstaða til aðildar eða til aðildarviðræðna.

 Aðildarsinnar eða aðildarviðræðnasinnar segja að enginn viti hvað sé í boði og því sé nauðsynlegt að fara í þessar viðræður.  Fólk er nú nokkuð upplýst um það hvað er í boði. Það sem stendur til boða er ESB og ekkert annað, reglur sambandsins og stjórnarskrá þess. Stjórnarskrá sem rétthærri er stjórnarskrá aðildarríkjana.  Það er ófrávíkjanleg krafa, eingöngu verða í boði tímabundnar undanþágur frá þeim skilmálum, ef þær verða þá nokkrar.  Það í rauninni slær út af borðinu rök aðildarsinna, að auðlindum okkar verði borgið, ef við bara bindum þær eign þjóðarinnar í stjórnarskrá, því að sú stjórnarskrá, mun verða réttlægri, þeirri evrópsku við aðild.

 Fyrir nokkrum vikum, var nokkrum "völdum blaðamönnum og ofurbloggurum, boðið  til Brussel í "kynningarferð" til Brussel.  Þann 23. júní sl. var síðan þessum sömu aðilum, boðið á fund í Utanríkisráðuneytinu, þar sem ræða átti ferðina, auk þess sem að formaður íslensku samninganefndarinnar sat fyrir svörum og skýrði út fyrir hópnum hver næstu skref í aðildarferlinu yrðu.

 Það má líkja boðsferðinni og fundinum í Utanríkisráðuneytinu, við blaðamannafund.  Í því samhengi hljóta að vakna upp spurningar eins og: Hvort það vekji ekki furðu að ekki einn einasti þessara blaðamanna sem í ferðina fóru, hafa skrifað frétt eða þá fréttaskýringu um ferðina eða fundinn í ráðuneytinu?  

 En það vekur hins vegar enn minni furðu að einhverjir þeirra blaðamanna sem fóru í þessa boðsferð, hafa verið uppteknir af því, að gera lítið úr þeim andvígir eru aðild eða aðildarviðræðum og hafa jafnvel tekið það að sér, að birta "ekki" fréttir af klofningi í þeim flokki, sem einn flokka á Íslandi, hefur lýst sig andvígan viðræðum.

 Skildi það vera merki um vandaðan og upplýstan fréttaflutning, eða merki um "keyptan fréttaflutning?

Aðeins fjórðungur vill í ESB

Athugasemdir

[assa (IP-tala skráð) 2.7.2010 kl. 04:56]

Ja...við síðustu skrifuðum línum þínum er aðeins eitt svar....ljótt er ef satt er. Annars hefur mér fundist lengi og ekkert undanfarin mánuði og ár hefur fengið mig til að skipta um skoðun og það er að hér á landi vantar algjörlega það sem kallað er rannsóknarblaðamennska. Skyldi það ekki vera kennt hér á landi? Ef svo er þá er það léleg kennsla nema að nemendurnir fari strax undir verndarvæng einhverra fjölmiðla og eigi þaðan varla afturkvæmt á sinni starfsævi, hver veit?

[Gunnar Heiðarsson, 2.7.2010 kl. 09:50]

Fréttamiðlar eru fljótir til með fréttir sem hægt er að túlka ESB í hag og flytja þær gjarnan gagnrýnilaust. Neikvæðar fréttir um ESB eru sjaldséðari og reynt að snúa þeim á haus, ef þær eru á annað borð byrtar.

Nú er það ekki svo að ekki séu til staðar neikvæðar fréttir þaðan. Það þarf ekki annað en að fara inn á vefsíður hinna ýmissa evrópskra dagblaða til að sjá að mun meira er af slæmum fréttum en góðum þaðan.

Það er því ekki skortur á kunnáttu blaðamanna í ransóknarblaðamennsku sem veldur, heldur viljaleysi þeirra til að stunda hana. Það er þægilegra að vera ekkert að koma með leiðinlegar fréttir.

Þakka þér annars fyrir góða grein Kristinn, fróðlegt hefði verið að fá svar við spurningunni um hvort Íslendingar væru samþykkir því aðlögunarferli að inngöngu í ESB, sem nú er hafið.