Ekki nýjar fréttir.

það var ljóst, strax vikurnar eftir þjóðaratkvæðagreiðsluna, að Bretar og Hollendingar, væru fúsir til viðræðna um Icesave.  Þeir voru þá, eins og reyndar núna, eingöngu reiðubúnir að ræða lausn deilunnar, á grundvelli, þessa "betra tilboðs", sem lagt var fram vikurnar fyrir þjóðaratkvæðagreiðsluna.

Það verður samt að segjast eins og er, að þetta svokallaða "betra tilboð", getur vart talist "betra", þar sem, ekki er tekið á þeim  ágreiningi, sem að í raun hefur "tafið" lausn deilunnar.  Sá ágreiningur, snýst ekki um vexti og vaxtakjör, heldur um greiðsluskyldu, eða öllu heldur ábyrgð Ríkissjóðs og þar með íslenskra skattgreiðenda á erlendum skuldum einkabanka. 

 Það var ríkisábyrgðin, sem þjóðin kaus gegn þann 6. mars sl.  þjóðin kaus ekki um vaxtakjörin, þó svo að Össur og fleiri hundtryggir starfsmenn Bretavinnunnar, rembist eins og rjúpa við staur, við að endurskrifa söguna á þann hátt.

Stjórnvöld hafa því ekki umboð þjóðarinnar, til annars en að ganga frá deilunni, án ríkisábyrgðar, hvað sem einbeittum vilja stjórnvalda til annars líður. Segja má að umboð stjórnvalda, lúti eingöngu að því, að leysa deiluna, á þeim grundvelli, sem sameiginlegt samningsviðmið stjórnar og stjórnarandstöðu, snerist um.  Í því samningsviðmiði, kvað á um að fyrst skildi leitast við að ná sem mestu upp í upphæðina úr þrotabúi Gamla Landsbankans, sem sannarlega stofnaði til skuldarinnar, að því loknu, myndu svo þjóðirnar þrjár, setjast aftur að samningaborðinu og semja um sameiginlega ábyrgð, á þeirri fjárhæð sem útaf stæði, þar sem tilvist Icesavereikninganna, var ekki eingöngu á ábyrgð Íslendinga og því síður á ábyrgð íslenskra skattgreiðenda.  Svo má líka segja, að stjórnvöld hafi umboð til lausnar deilunnar, á þann hátt, að fyrri Icesavesamningurinn, með fyrirvörunum, taki gildi með fyrirvörunum öllum óbreyttum.  

 Icesavereikningarnir, eða möguleikinn á því að stofna til þeirra af Landsbankanum, varð til vegna þess að stjórnvöld höfðu lögleitt, tilskipanir ESB um tryggingarsjóð innistæðueigenda.  Sú lögleiðing hlaut samþykki ESA, hvað sem að sú ágæta stofnun ályktar nú.  Í þeirri tilskipun er skýrt kveðið á um að ríkisábyrgð á tryggingarsjóðnum, er óheimil.

 Sú fullyrðing að Icesavedeilan og ESB-umsóknin og deilan þar með ESB óviðkomandi, er beinlínis röng.  Hið rétta er að ESB hefur verið á harðahlaupum undan þessu "skilgetna afkvæmi" sínu, afkvæmi vanhugsaðrar og meingallaðrar reglugerðar sinnar, sem að Icesavedeilan, er með sanni sprotin upp af.

 Næstu dagar og vikur munu því fara áróðursstríð, milli aðildarsinna og hundtryggra starfsmanna í Bretavinnunni, gegn stórum meirihluta þjóðarinnar, sem leysa vill deiluna á réttlátan og sanngjarnan hátt, en ekki á þann sakbitna hátt glæpamannsins, sem að stjórnvöld og þeirra fylgismenn vilja.

Bretar reiðubúnir í Icesave-viðræður